ಜ್ಯೋತಿ ಗುರುಪ್ರಸಾದ ಅವರ ಕವಿತೆ: ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮದ ಕಣ್ಣುಗಳ ಅರಸಿ

ನಿನ್ನನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಒಲವ ರೂಪಕ
ನನ್ನ ಒಡಲು
ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ಬರೆದೆ ನಿನ್ನೊಲವ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ!
ಮಳೆ, ಮಣ್ಣಿನ ಕಂಪು
ಸ್ಪರ್ಶ, ಗಂಧ, ಗಾಳಿ, ಹೂವು, ಹಣ್ಣು
ಎಲ್ಲವೂ ವಸ್ತುಗಳಾಗಿ
ಮಿಂಚಿ ಮಿಂಚಿ ಕೋರೈಸಿದವು

ಶತಶತಮಾನಗಳಿಂದ
ನಿನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತ ಇರುವ
ನಂಬಿಕೆಯ ಪ್ರಣಯಿನಿಯೊಲು
ಮಿಡಿಯುತ್ತಲೇ ಹೋದೆ
ಅರಿವಿಗೆ ಬಂದರೂ ಬಾರದ ನಟನೆಯ
ಜಾಣ ಮಾತ್ರ ನೀನಾದೆ

ನಿನ್ನೊಲವ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ
ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಹೃದಯ
ಕೇಳಿಸುತ್ತಿರುವ ಪ್ರತಿ ಸದ್ದಿನಲ್ಲೂ
ಒಲವೆಂದರೇನೆಂದು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಸಾರುವ
ಸತ್ಯದ ಝೇಂಕಾರವಿದೆ
ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಎಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ
ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ತೆತ್ತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ
ಎಂಬ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಸಂದೇಶವಿದೆ

ಇಂದಲ್ಲ ನಾಳೆ ನಿನ್ನ ಮುಖವಾಡ
ಕಳಚೀತು
ಮುಖವಾಡದ ಹಿಂದಿನ ಮುಖದಲ್ಲಿ
ನನಗಾಗಿ ಇರುವ ಪ್ರೇಮದ ಕಣ್ಣುಗಳು ಇದ್ದರೆ
ನನ್ನ ಸಂಧಿಸೀತು ಎಂಬ
ಕೊನೆಯಾಸೆ ಬಿಟ್ಟರೆ
ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ
ಮಹಾಕ್ರಾಂತಿಯೆಂಬುದೇನೂ ಇಲ್ಲ.