ಶಿಡ್ಲಘಟ್ಟ: ಪುನಶ್ಚೇತನಕ್ಕೆ ಕಾಯುತ್ತಿರುವ ಆನುಗಲ್ಲು, ಅರವಟ್ಟಿಗೆ

ಶಿಡ್ಲಘಟ್ಟ: ಸಮಾಜ ಯಾವಾಗಲೂ ತನಗಾಗಿ ಚಿಂತಿಸುವವರನ್ನು ಮತ್ತು ಶ್ರಮಿಸುವವರನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಅವರ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಸಾಂದರ್ಭಿಕವಾಗಿ ನೆನೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಇವತ್ತು ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಮರಗಳನ್ನು ನೆಟ್ಟ, ಹಾದಿಬದಿಯಲ್ಲಿ ನೀರಿನ ಆಸರೆ ಒದಗಿಸಿದ, ದೇವನಾಂಪ್ರಿಯ ಎಂದೆನಿಸಿಕೊಂಡ ಅಶೋಕನ ಬಗ್ಗೆ ನಾವು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತೇವೆ.

ಈ ಸಮಾಜೋಪಯೋಗಿ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ನೀಡುವಂತಹ ದಾನಗಳಲ್ಲಿ, ಮಾಡಿಕೊಡುವ ಅನುಕೂಲಗಳಲ್ಲಿ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೂ ಒಂದು. ಅದರಲ್ಲೂ ಬೇಸಿಗೆ ಬಂತೆಂದರೆ ಈ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿನ ಅಗತ್ಯ, ಅದಲ್ಲೂ ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಶುದ್ಧ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿನ ಅಗತ್ಯ ಬಹಳವಿದೆ. ರಾಮನವಮಿ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನೀರುಮಜ್ಜಿಗೆ, ಪಾನಕವನ್ನು ಕೊಡುವುದು ಕೂಡ ಈ ಕಾರಣದಿಂದಲೆ.

ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಹಿಂದೆ ಪಾದಚಾರಿಗಳಿಗೆ ಅಥವಾ ಭೂಸಾರಿಗೆಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಸಂಚರಿಸುವವರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಬಂದು ದಾಹ ತೀರಿಸುತ್ತಿದ್ದುದು ಅರವಟ್ಟಿಗೆಗಳು. ಚಿಕ್ಕಬಳ್ಳಾಪುರ, ಕೋಲಾರ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಸಲೀಂದ್ರಮು ಅಂತ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಇವು ಕುಡಿಯುವ ನೀರನ್ನು ಒದಗಿಸಿ, ದಾಹವನ್ನು ತೀರಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಆಬಾಲವೃದ್ಧರಾದಿಯಾಗಿ ಇದನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೆಲವು ಸ್ವಯಂಸೇವಕರು ತೊಟ್ಟಿ ಆಕಾರದ ಅರವಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನು ಪಾಚಿ ಕಟ್ಟದಂತೆ, ನೀರು ಕೊಳೆಯದಂತೆ ತೊಳೆದು ಹೊಸ ನೀರನ್ನು ತುಂಬುತ್ತಿದ್ದರು.

ತಾಲ್ಲೂಕಿನಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆ ಕಟ್ಟಿದ್ದ ಅರವಟ್ಟಿಗೆಗಳ ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಈಗಲೂ ಹಲವೆಡೆ ನಾವು ಕಾಣಬಹುದಾಗಿದೆ. ಶಿಡ್ಲಘಟ್ಟ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಆನೂರಿನ ಹೊರವಲಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹಳೆಯದಾದ ಅರವಟ್ಟಿಗೆ ಇವತ್ತಿಗೂ ‘ನನ್ನನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಿ’ ಎಂದು ಮೌನವಾಗಿ ಕರೆಕೊಡುತ್ತಾ ನಿಂತಿದೆ. ಅದು ತುಂಬ ಸುಭದ್ರವಾಗಿ ಇದು ಕಟ್ಟಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಸೈಜು ಕಲ್ಲುಗಳಿಂದ ದಿಂಡನ್ನು ಕಟ್ಟಿ, ಅದರ ಮೇಲೆ ಅರವಟ್ಟಿಗೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಇದು ಉಪಯುಕ್ತ ರಹಿತವಾಗಿದೆ. ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶದ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಇತರೆಡೆ ನೀರಿನ ಬರದಿಂದಾಗಿ ಅರವಟ್ಟಿಗೆಗಳು ತಮ್ಮ ಉಪಯೋಗವನ್ನು ಹಾಗೂ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿವೆ.

ವಿಶೇಷವೆಂದರೆ ಅರವಟ್ಟಿಗೆಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿಯೇ ಆನುಗಲ್ಲು ಸಹ ಇದೆ. ಆನುಗಲ್ಲು ಎಂದರೆ ಆಳೆತ್ತರದ ಎರಡು ನಿಲುಗಲ್ಲುಗಳನ್ನು ನೆಲದಲ್ಲಿ ನೆಟ್ಟು, ಅವುಗಳ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಚಪ್ಪಡಿ ಹಾಸಿರುತ್ತಾರೆ. ಹಳ್ಳಿಯವರು ಸೌದೆ ಹೊರೆ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಬಂದು ಸುಸ್ತಾಗುತ್ತಾರೆ. ಆಗ ಅವರು ಈ ಆನುಗಲ್ಲಿಗೆ ಸೌದೆ ಹೊರೆ ಒರಗಿಸಿ ದಣಿವಾರಿಸಿಕೊಂಡು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಇಲ್ಲಿ ಕೂತು, ಅರವಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಕುಡಿದು ಮುಂದಿನ ಪಯಣಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧರಾಗುತ್ತಾರೆ.

ಹಿಂದೆ ಅರವಟ್ಟಿಗೆಗಳಿಂದ ಹೊರ ಚೆಲ್ಲುವ ನೀರನ್ನು ಸಣ್ಣ ಕಾಲುವೆ ಮಾಡಿ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿ ಹಳ್ಳದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುವಂತೆ ಮಾಡಿರುತ್ತಿದ್ದರು. ಸಂಜೆ ಅಥವಾ ರಾತ್ರಿಯ ವೇಳೆ ಆಸುಪಾಸಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಷಿಗಳು ನಿರಾತಂಕವಾಗಿ ನೀರನ್ನು ಕುಡಿಯಲು ಅನುಕೂಲವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

ಜಿಲ್ಲಾಡಳಿತ, ತಾಲ್ಲೂಕು ಆಡಳಿತ, ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾಯಿತಿಗಳು ಅರವಟ್ಟಿಗೆಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಮತ್ತೆ ತರುವುದು, ಅದಕ್ಕೆ ಗ್ರಾಮಗಳಲ್ಲಿ ನೀರು ಪೂರೈಕೆಯಾಗುವ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನೇ ಅನುಸರಿಸಿದರೆ ಉತ್ತಮ. ಮನಸ್ಸಿದ್ದರೆ ಮಾರ್ಗವಿದೆ. ಇದು ಅರವಟ್ಟಿಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ನಾವು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರುವ ಇಂತಹ ಸಮಾಜಮುಖಿಯಾದ ಕಾರ್ಯಗಳು ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳ್ಳಲಿ ಎಂಬ ಮಾತು ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ಕೇಳಿ ಬರುತ್ತಿದೆ.

ಈ ಅರವಟ್ಟಿಗೆಗಳನ್ನು ಇವತ್ತು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ. ಹೆದ್ದಾರಿಗಳು ನಿರ್ಮಾಣವಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸಾಲುಮರಗಳು ಕೂಡ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ರಸ್ತೆಯ ಎರಡೂ ಬದಿ ಬಯಲಾಗಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಬಿಸಿಲು ನೇರವಾಗಿ ಪ್ರಯಾಣಿಕರ ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತಿದೆ. ಬೇಸಿಗೆಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ದಾಹವೂ ಇರುವುದರಿಂದ ಇಲ್ಲಿ ಅರವಟ್ಟಿಗೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿ ನಿರ್ವಹಿಸುವುದರಿಂದ ಅಳಿದುಹೋಗುತ್ತಿರುವ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯೊಂದರ ಪುನರ್ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಗ್ರಾಮಾಂತರ ಪ್ರದೇಶದ ಹಿರಿಯರು ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಡುತ್ತಾರೆ.