ಸಿಕ್ಕಿದ್ದರೂ ದಕ್ಕದ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸ್ಥಾನಮಾನ

ಶ್ರವಣಬೆಳಗೊಳ: ‘ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸ್ಥಾನಮಾನ ಸಿಕ್ಕಿದೆ. ಆದರೆ, ಅದು ಇನ್ನೂ ದಕ್ಕಿಲ್ಲ’ ಎಂದು ಭಾಷಾತಜ್ಞ ಪ್ರೊ.ಷ. ಶೆಟ್ಟರ್ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿದರು.

ಇಲ್ಲಿನ ಸಮಾನಂತರ ವೇದಿಕೆ ಡಾ.ಎಸ್.ಕೆ. ಕರೀಂಖಾನ್ ಮಹಾ­ಮಂಟಪದ ಡಾ.ಗೊರೂರು ರಾಮ­ಸ್ವಾಮಿ ಅಯ್ಯಂಗಾರ್ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸೋಮವಾರ ನಡೆದ ‘ಕನ್ನಡ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಭಾಷೆ– ಮುಂದಿನ ಹೆಜ್ಜೆಗಳು’ ಕುರಿತು ಅವರು ವಿಶೇಷ ಉಪನ್ಯಾಸ ನೀಡಿದರು.
‘ಇದಕ್ಕೆ ಕನ್ನಡಿಗರು ಕೇವಲ ಮನಸ್ಸು ಮಾಡಿದರೆ ಸಾಲದು, ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ದುಡಿ­ಯಬೇಕು. ಆಗ ಮಾತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸ್ಥಾನಮಾನದ ಪ್ರಯೋಜನ­ಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ಮುಟ್ಟುತ್ತವೆ’ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದರು.

ಸಂಸ್ಕೃತವು ಅಂದುಕೊಂಡಷ್ಟು ಹಳ­ತಲ್ಲ!: ‘ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ಬರವ­ಣಿಗೆಗೆ ಬಂದ ಭಾಷೆ ಪ್ರಾಕೃತ. ಇದು ಕ್ರಿ.ಪೂ. 3ನೇ ಶತಮಾನದಷ್ಟು ಹಳೆ­ಯದು. ಇದಕ್ಕೂ ಮುಂಚೆ ಪಾಲಿ, ಮಾಗದಿ ಮೊದಲಾದ ಭಾಷೆಗಳಿ­ದ್ದರೂ, ಅವುಗಳಿಗೆ ಲಿಪಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಕ್ರಿ.ಪೂ. ಮೂರನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಗಾಂಧಾರ ಪ್ರದೇಶದಿಂದ ಚಿತ್ರದುರ್ಗಕ್ಕೆ ಲಿಪಿಕಾರ­ನನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದ ಅಶೋಕ ಬ್ರಾಹ್ಮಿ ಲಿಪಿಯಲ್ಲಿ ಶಾಸನ ಬರೆಸಿದ’ ಎಂದು ಅವರು ಐತಿಹಾಸಿಕತೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸಿ­ದರು.

‘ಆ ನಂತರವಷ್ಟೇ ಸಂಸ್ಕೃತ ಬಳಕೆಗೆ ಬಂತು. ಕ್ರಿ.ಪೂ. 3ರಿಂದ ಕ್ರಿ.ಶ. 3ರವರೆಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಒಂದೇ ಒಂದು ಶಾಸನ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ನಂತರ ನಾಗರಿ ಲಿಪಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕೃತವನ್ನು ಬರೆಯಲಾ­ಯಿತು. ದೇವಭಾಷೆಯನ್ನು ಬರೆದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಅದಕ್ಕೆ ದೇವನಾಗರಿ ಲಿಪಿ ಎಂಬ ಹೆಸರು ಬಂತು‘ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದರು.

ತಮಿಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಇತಿಹಾಸ ಕನ್ನಡಕ್ಕಿದೆ: ‘ತಮಿಳಿನ ಸಂಗಂ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ತಮಿ­ಳರು ಮಾತ್ರ­ವಲ್ಲ ಕನ್ನಡಿ­ಗರೂ ಕಾರಣ­ರಾಗಿ­­ದ್ದಾರೆ. ಇದ­ರಲ್ಲಿ ಉತ್ತರದಲ್ಲಿನ ಆನೆ ಪಳಗಿಸುವವರ ಭಾಷೆ ಅರ್ಥವಾಗದು ಎಂಬ ಮಾತು ಬರುತ್ತದೆ. ಈ ಉತ್ತರ ಎಂಬುದು ಕರ್ನಾಟಕ. ಇದಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ನೀಲಗಿರಿ ಪ್ರದೇಶದ ಕೊಂಕಣಿಗರು, ಬಡಗರು, ತುಳುವರ ಕಾಣಿಕೆ ಇದೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಸಂಗಂ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲೇ ಹಲವು ಆಧಾರ ದೊರೆಯುತ್ತವೆ. ಇವೇ ಮೊದಲಾದ ಆಧಾರಗಳ ಮೇಲೆ ತಮಿಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾಷಾ ಇತಿಹಾಸ ಕನ್ನಡಕ್ಕಿದೆ’ ಎಂದು ಅವರು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದರು.

ಅಂಬೆಗಾಲಿನ ನಡೆ: ‘ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಭಾಷಾ ಸ್ಥಾನ ಸಿಕ್ಕಿದ ಮೇಲೆ ರಾಜ್ಯದ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಹಾಗೂ ಸಾಹಿತಿ­ಗಳದು ಅಂಬೆಗಾಲಿನ ನಡೆಯಾಗಿದೆ’ ಎಂದು ಅವರು ಟೀಕಿಸಿದರು.

‘ಇದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಐದು ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿ ಅನುದಾನ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ದೇಶದಾದ್ಯಂತ ನೂರು ವಿವಿಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಷಾ ಬೋಧನೆಗೆ ಅವಕಾಶ. ಪಂಡಿತ­ರನ್ನು ಗೌರವಿಸಲು ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಐದು ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಇದ್ಯಾವುದನ್ನೂ ಸಮರ್ಪ­ಕವಾಗಿ ರಾಜ್ಯ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ’ ಎಂದು ಬೇಸರ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು.

‘ಕೇಂದ್ರೀಯ ಭಾಷಾ ಸಂಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ­ರುವ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಭಾಷಾ ಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆ ನಿವೇಶನ ಹುಡುಕುವಂತೆ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಕೇಳಿತು. ಕೇವಲ ನಿವೇಶನ ಹುಡು­ಕುವುದಕ್ಕೆ ನಮಗೆ ಐದು ವರ್ಷ ಬೇಕಾಯಿತು. ಈಗ ಬೆಂಗಳೂರು ವಿವಿಗೆ ಸೇರಿದ ಮೂರು ಎಕರೆ ಜಾಗವನ್ನು ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿತನ ಕಾರಣ’ ಎಂದು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿದರು.

‘ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳೂ ಈ ಕುರಿತು ಅಸಡ್ಡೆಯಿಂದ ಇವೆ. ಕನ್ನಡದ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ನೀಡಿದ ಎರಡು ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿ­ಯನ್ನು ಕೆಲವು ವಾಪಸ್ ನೀಡಿದ್ದರೆ, ಮತ್ತೆ ಕೆಲವು ಹಳೆಯ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಮರುಮುದ್ರಣಕ್ಕೆ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿವೆ’ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದರು.

ಪಂಡಿತರು ಯಾರಿದ್ದಾರೆ?: ‘ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆ­ಯನ್ನು ಸಮರ್ಪಕ­ವಾಗಿ ದುಡಿಸಿ­ಕೊಂಡು ಮೂಲಭೂತ ಸಂಶೋಧನೆ­ಯಾ­ಗಬೇಕಾಗಿದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಪಂಡಿತರು ಯಾರಿದ್ದಾರೆ’ ಎಂದು ಅವರು ಮಾರ್ಮಿಕವಾಗಿ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರು.
‘ಪಂಪ, ರನ್ನ ಮೊದಲಾದ ಹಳೆಯ ಕವಿಗಳು ನಮಗೆ ಕೇವಲ ಭಾಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಮಾತ್ರ ಬೇಕಾಗಿದ್ದಾರೆಯೇ ಹೊರತು ಓದಿಗೆ ಬೇಕಿಲ್ಲ. ಈಗಿನ ತಲೆಮಾರೂ ಹಳ­ಗನ್ನಡದತ್ತ ವಾಲುತ್ತಿಲ್ಲ. ಹಿರಿಯ­ರಾದ ನಾವೂ ಅವರಿಗೆ ಈ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಆಕರ್ಷಣೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸಿ­ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ’ ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದರು.

‘ಕಠಿಣ ಕಾವ್ಯವನ್ನು ಅದರ ಶಿಸ್ತನ್ನು ಉಲ್ಲಂಘಿಸದೇ ಭಾಷಾಂತರ ಮಾಡುವ ಒಳ್ಳೆಯ ಭಾಷಾಂತರಕಾರರು ಬೇಕಾಗಿ­ದ್ದಾರೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ನಮ್ಮಲ್ಲಿನ ಸಾಹಿತ್ಯ­ವನ್ನು ಭಾರತ ಹಾಗೂ ವಿದೇಶದ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಭಾಷಾಂತರಿಸು­ವಂ­ತಹ ಉಭಯ ಭಾಷಾ ತಜ್ಞರು ಬೇಕಾ­ಗಿದ್ದಾರೆ’ ಎಂದು ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟರು.

ರಾಜಕೀಯ ಬೇಡ
‘ಸಿಎಂಗೆ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಭಾಷಾ ಕೇಂದ್ರದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಸ್ಥಾನ ಬೇಡ. ಅವರು ಎಷ್ಟೇ ಮೇಧಾವಿ ಮುಖ್ಯ­ಮಂತ್ರಿಯಾದರೂ ಬೇಡ. ಮುಖ್ಯ­ವಾಗಿ ರಾಜಕೀಯವನ್ನು ಇದ­ರಿಂದ ದೂರ ಇಡಬೇಕು. ಕನ್ನ­ಡದ ಸಾಹಿತಿ­ಗಳು ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಟೊಂಕ ಕಟ್ಟಿ ನಿಲ್ಲ­ಬೇಕು’ ಎಂದು ಶೆಟ್ಟರ್ ಕಿವಿಮಾತು ಹೇಳಿದರು.