<p><strong>ಗುರೋರ್ಗಿರಃ ಪಂಚ ದಿನಾನ್ಯಧೀತ್ಯ ವೇದಾಂತಶಾಸ್ತ್ರಾಣಿ ದಿನದ್ವಯಂ ಚ ।</strong></p>.<p><strong>ತತಃ ಸಮಾಘ್ರಾಯ ಚ ತರ್ಕವಾದಾನ್ ಸಮಾಗತಾಃ ಕುಕ್ಕುಟಮಿಶ್ರಪಾದಾಃ ।।</strong></p>.<p><strong>ಇದರ ತಾತ್ಪರ್ಯ ಹೀಗೆ:</strong></p>.<p>‘ಐದು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಗುರುವಿನ ಪಾಠವನ್ನು ಓದಿ, ವೇದಾಂತಪಾಠಗಳನ್ನು ಎರಡು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಓದಿ, ತರ್ಕವಾದಗಳನ್ನು ಕೇವಲ ಮೂಸಿ ನೋಡಿ, ಈ ಕುಕ್ಕಟಮಿಶ್ರಪಾದರು ದಯಮಾಡಿಸಿದ್ದಾರೆ!‘</p>.<p>ದಿಟ, ಇಷ್ಟನ್ನು ಮಾತ್ರ ಹೇಳಿದರೆ ಅರ್ಥ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಲಾರದು; ಆದರೆ ಇಂದಿನ ವಿದ್ಯಮಾನದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲೂ ಇದರ ಅರ್ಥವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬಹುದು.</p>.<p>ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಂಥ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವೇದಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಹುಪಾಲು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ’ವಾದ–ವಿವಾದ‘ಗಳ ಹಿನ್ನೆಲೆಯನ್ನು ಈ ಪದ್ಯ ಚೆನ್ನಾಗಿ ವರ್ಣಿಸಿದೆ. ಕೆಲವರು ಎಲ್ಲ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಅಧಿಕಾರವಾಣಿಯಿಂದ ಬರೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ, ಮಾತನಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಅವರ ವಿಷಯತಜ್ಞತೆ ಮಾತ್ರ ಶೂನ್ಯ; ಎಲ್ಲ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆಯೂ ತೀರ್ಪನ್ನು ಕೊಡುವಂತೆ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ – ಯಾವ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಇಲ್ಲದೆಯೇ! ಇಂಥವರು ಕೇವಲ ನಮ್ಮ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವವರಲ್ಲ, ಎಲ್ಲ ಕಾಲದಲ್ಲೂ ಇದ್ದರು – ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಪದ್ಯ ಎತ್ತಿತೋರಿಸುತ್ತಿದೆ.</p>.<p>ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ವಿದ್ವಾಂಸರನ್ನು, ಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನು ’ಪಾದ‘ ಎಂಬ ಪದದ ಸಂಬೋಧಿಸಿ ಗೌರವಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಅಭಿನವಗುಪ್ತರನ್ನು ’ಅಭಿನವಗುಪ್ತಪಾದ‘ ಎಂದೇ ಗೌರವದಿಂದ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಲಾಗಿದೆ. ಅಭಿನವಗುಪ್ತಪಾದರು ನಮ್ಮ ದೇಶ ಕಂಡಿರುವ ಮಹಾಪ್ರತಿಭಾಶಾಲಿಗಳು; ಹಲವು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅವರದ್ದೇ ಕೊನೆ ಮಾತು ಎನ್ನುವಂಥ ಧೀಮಂತಿಕೆ ಅವರದ್ದು.</p>.<p>ನಮ್ಮ ಕಾಲದ 'ಸೋಶಿಯಲ್ ಮೀಡಿಯಾ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿ'ಯ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ಗಳಂತೆ ಆ ಕಾಲದಲ್ಲೂ ಒಬ್ಬ ಇದ್ದನಂತೆ. ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಸರ್ವಜ್ಞ – ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವನು; ಎಲ್ಲ ವಿಷಯಗಳನ್ನೂ ಅರೆದು ಕುಡಿದವನಂತೆ ಎತ್ತರದ ಗಂಟಲಿನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದನಂತೆ. ಅಂಥ ಒಬ್ಬನನ್ನು ಈ ಪದ್ಯ ಇಲ್ಲಿ ವಿಡಂಬಿಸಿದೆ; ಅವನನ್ನು ’ಕುಕ್ಕುಟ‘ ಎಂದರೆ ಕೋಳಿ ಎಂದು ಹಾಡಿಹೊಗಳಿದೆ; ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಅವನನ್ನು ’ಕುಕ್ಕುಟಮಿಶ್ರಪಾದರು‘ ಎಂದು ಕರೆದು ಮತ್ತಷ್ಟು ಹಾಸ್ಯಮಾಡುತ್ತಿದೆ! ಈ ಕುಕ್ಕುಟಮಿಶ್ರಪಾದ‘ಐದು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಗುರುವಿನ ಪಾಠವನ್ನು ಓದಿ, ವೇದಾಂತಪಾಠಗಳನ್ನು ಎರಡು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಓದಿ, ತರ್ಕವಾದಗಳನ್ನು ಕೇವಲ ಮೂಸಿ ನೋಡಿ‘ಯೇ ಮಹಾಜ್ಞಾನಿಯಾಗಿದ್ದಾನಂತೆ!</p>.<p>ಒಂದೊಂದು ಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಓದುವುದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಹತ್ತಾರು ವರ್ಷಗಳ ಪರಿಶ್ರಮ ಬೇಕು; ಆದರೆ ಈ ’ಬೃಹಸ್ಪತಿ‘ ಮಾತ್ರ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಅಷ್ಟೇಕೆ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಮೂಸಿ ನೋಡಿಯೇ ಮಹಾಜ್ಞಾನಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ವಿಡಂಬಿಸುತ್ತಿದೆ.</p>.<p>ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಾತು ಇತ್ತು: ’ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಜನ್ಮನ್ಯೇಕಮೇವ ಶಾಸ್ತ್ರಮ್‘ – ಎಂದರೆ ಒಂದು ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಶಾಸ್ತ್ರ. ಇದು ಏಕೆಂದರೆ ಆ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳಿಗೆ ಇರುವಂಥ ಅಗಾಧತೆ; ಒಂದೊಂದು ಶಾಸ್ತ್ರವೂ ಹತ್ತಾರು ವರ್ಷಗಳ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಅಪೇಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ. ಹೀಗಿರುವಾಗ ಎಲ್ಲ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನೂ ಕಲಿಯುತ್ತೇನೆಂದು ಹೊರಟರೆ ಯಾವುದರಲ್ಲೂ ತಜ್ಞತೆಯನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಲು ಆಗದು ಎಂಬುದು ಇದರ ಧ್ವನಿ.</p>.<p>ನಮ್ಮ ಕಾಲದ ’ಬೃಹಸ್ಪತಿ‘ಯರು ’ನನಗೆ ಇತಿಹಾಸ, ವಿಜ್ಞಾನ, ಸಾಹಿತ್ಯ, ವೈದ್ಯಶಾಸ್ತ್ರ, ರಾಜ್ಯಶಾಸ್ತ್ರ, ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ಎಲ್ಲವೂ ಗೊತ್ತಿದೆ‘ ಎಂದು ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುವಂತೆಆ ಕಾಲದ ’ಬೃಹಸ್ಪತಿ‘ಯೂ ನಡೆದುಕೊಂಡಿರಬಹುದು; ಹೀಗಾಗಿಯೇ ಅವನನ್ನು ’ಕುಕ್ಕುಟಮಿಶ್ರಪಾದ‘ ಎಂದು ಕೀಟಲೆಮಾಡಿರುವುದು. ಗೌರವಪದವನ್ನು ಬಳಸಿಯೇ ಅವನನ್ನು ಮೂದಲಿಸುತ್ತಿರುವುದು.</p>.<p>ಒಬ್ಬರು ಹಲವು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ವಿದ್ವಾಂಸರಾಗಿರಬಾರದು ಎಂದೇನಿಲ್ಲ. ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರನ್ನು ಕುರಿತಂತೆ ಒಂದು ಶ್ಲೋಕ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ:</p>.<p>ಅಷ್ಟವರ್ಷೇ ಚತುರ್ವೇದೀ ದ್ವಾದಶೇ ಸರ್ವಶಾಸ್ತ್ರವಿತ್ ।</p>.<p>ಷೋಡಶೇ ಕೃತವಾನ್ ಭಾಷ್ಯಂ ದ್ವಾತ್ರಿಂಶೇ ಮುನಿರಭ್ಯಗಾತ್ ।।</p>.<p>’ಎಂಟು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಚತುರ್ವೇದಗಳನ್ನೂ, ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷಗಳಿಗೆ ಎಲ್ಲ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನೂ ತಿಳಿದುಕೊಂಡು, ಹದಿನಾರು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಭಾಷ್ಯವನ್ನು ಬರೆದು, ಮೂವತ್ತೆರಡು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದರು.‘</p>.<p>ಇದು ಕೇವಲ ಪ್ರಶಂಸೆ, ಹೊಗಳಿಕೆಯಾಗಿ ಉಳಿದಿಲ್ಲ; ಆಚಾರ್ಯ ಶಂಕರರ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಈ ಮಾತು ಸತ್ಯ ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆಯೇ ನಮ್ಮ ಮಾತು ಅಥವಾ ಬರಹಗಳು ನಮ್ಮ ವಿದ್ವತ್ತಿನ ಮಾನದಂಡಗಳು; ಅವು ನಮ್ಮ ವಿದ್ವತ್ತನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯುವಂತಿರಬೇಕು. ನಾವು ದಡ್ಡತನದಿಂದ ನಮ್ಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಎಷ್ಟು ಬೇಕಾದರೂ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು; ಆದರೆ ಜಗತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ಸದಾ ನೋಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆ, ನಮ್ಮ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಮರೆಯಬಾರದು.</p>.<p>ಜಗತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ’ಅಲ್ಪವಿದ್ಯೋ ಮಹಾಗರ್ವೀ‘ ಎಂದೋ ’ಕುಕ್ಕುಟಮಿಶ್ರಪಾದ‘ ಎಂದೋ ವಿಡಂಬಿಸುವ ಮೊದಲು ನಾವು ಎಚ್ಚರರಾಗಬೇಕು; ವಿವೇಕಿಗಳಾಗಿ ನಮ್ಮ ನಡೆ–ನುಡಿ–ಬರಹಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಯಮವನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳತಕ್ಕದ್ದು. ತುಂಬಿದ ಕೊಡ ತುಳುಕದು, ಅಲ್ಲವೆ?</p>.<div><p><strong>ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: <a href="https://play.google.com/store/apps/details?id=com.tpml.pv">ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ </a>| <a href="https://apps.apple.com/in/app/prajavani-kannada-news-app/id1535764933">ಐಒಎಸ್</a> | <a href="https://whatsapp.com/channel/0029Va94OfB1dAw2Z4q5mK40">ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್</a>, <a href="https://www.twitter.com/prajavani">ಎಕ್ಸ್</a>, <a href="https://www.fb.com/prajavani.net">ಫೇಸ್ಬುಕ್</a> ಮತ್ತು <a href="https://www.instagram.com/prajavani">ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ</a>ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.</strong></p></div>
<p><strong>ಗುರೋರ್ಗಿರಃ ಪಂಚ ದಿನಾನ್ಯಧೀತ್ಯ ವೇದಾಂತಶಾಸ್ತ್ರಾಣಿ ದಿನದ್ವಯಂ ಚ ।</strong></p>.<p><strong>ತತಃ ಸಮಾಘ್ರಾಯ ಚ ತರ್ಕವಾದಾನ್ ಸಮಾಗತಾಃ ಕುಕ್ಕುಟಮಿಶ್ರಪಾದಾಃ ।।</strong></p>.<p><strong>ಇದರ ತಾತ್ಪರ್ಯ ಹೀಗೆ:</strong></p>.<p>‘ಐದು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಗುರುವಿನ ಪಾಠವನ್ನು ಓದಿ, ವೇದಾಂತಪಾಠಗಳನ್ನು ಎರಡು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಓದಿ, ತರ್ಕವಾದಗಳನ್ನು ಕೇವಲ ಮೂಸಿ ನೋಡಿ, ಈ ಕುಕ್ಕಟಮಿಶ್ರಪಾದರು ದಯಮಾಡಿಸಿದ್ದಾರೆ!‘</p>.<p>ದಿಟ, ಇಷ್ಟನ್ನು ಮಾತ್ರ ಹೇಳಿದರೆ ಅರ್ಥ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಲಾರದು; ಆದರೆ ಇಂದಿನ ವಿದ್ಯಮಾನದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲೂ ಇದರ ಅರ್ಥವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬಹುದು.</p>.<p>ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಂಥ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವೇದಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಹುಪಾಲು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ’ವಾದ–ವಿವಾದ‘ಗಳ ಹಿನ್ನೆಲೆಯನ್ನು ಈ ಪದ್ಯ ಚೆನ್ನಾಗಿ ವರ್ಣಿಸಿದೆ. ಕೆಲವರು ಎಲ್ಲ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಅಧಿಕಾರವಾಣಿಯಿಂದ ಬರೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ, ಮಾತನಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಅವರ ವಿಷಯತಜ್ಞತೆ ಮಾತ್ರ ಶೂನ್ಯ; ಎಲ್ಲ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆಯೂ ತೀರ್ಪನ್ನು ಕೊಡುವಂತೆ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ – ಯಾವ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಇಲ್ಲದೆಯೇ! ಇಂಥವರು ಕೇವಲ ನಮ್ಮ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವವರಲ್ಲ, ಎಲ್ಲ ಕಾಲದಲ್ಲೂ ಇದ್ದರು – ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಪದ್ಯ ಎತ್ತಿತೋರಿಸುತ್ತಿದೆ.</p>.<p>ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ವಿದ್ವಾಂಸರನ್ನು, ಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನು ’ಪಾದ‘ ಎಂಬ ಪದದ ಸಂಬೋಧಿಸಿ ಗೌರವಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಅಭಿನವಗುಪ್ತರನ್ನು ’ಅಭಿನವಗುಪ್ತಪಾದ‘ ಎಂದೇ ಗೌರವದಿಂದ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಲಾಗಿದೆ. ಅಭಿನವಗುಪ್ತಪಾದರು ನಮ್ಮ ದೇಶ ಕಂಡಿರುವ ಮಹಾಪ್ರತಿಭಾಶಾಲಿಗಳು; ಹಲವು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅವರದ್ದೇ ಕೊನೆ ಮಾತು ಎನ್ನುವಂಥ ಧೀಮಂತಿಕೆ ಅವರದ್ದು.</p>.<p>ನಮ್ಮ ಕಾಲದ 'ಸೋಶಿಯಲ್ ಮೀಡಿಯಾ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿ'ಯ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ಗಳಂತೆ ಆ ಕಾಲದಲ್ಲೂ ಒಬ್ಬ ಇದ್ದನಂತೆ. ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಸರ್ವಜ್ಞ – ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವನು; ಎಲ್ಲ ವಿಷಯಗಳನ್ನೂ ಅರೆದು ಕುಡಿದವನಂತೆ ಎತ್ತರದ ಗಂಟಲಿನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದನಂತೆ. ಅಂಥ ಒಬ್ಬನನ್ನು ಈ ಪದ್ಯ ಇಲ್ಲಿ ವಿಡಂಬಿಸಿದೆ; ಅವನನ್ನು ’ಕುಕ್ಕುಟ‘ ಎಂದರೆ ಕೋಳಿ ಎಂದು ಹಾಡಿಹೊಗಳಿದೆ; ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಅವನನ್ನು ’ಕುಕ್ಕುಟಮಿಶ್ರಪಾದರು‘ ಎಂದು ಕರೆದು ಮತ್ತಷ್ಟು ಹಾಸ್ಯಮಾಡುತ್ತಿದೆ! ಈ ಕುಕ್ಕುಟಮಿಶ್ರಪಾದ‘ಐದು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಗುರುವಿನ ಪಾಠವನ್ನು ಓದಿ, ವೇದಾಂತಪಾಠಗಳನ್ನು ಎರಡು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಓದಿ, ತರ್ಕವಾದಗಳನ್ನು ಕೇವಲ ಮೂಸಿ ನೋಡಿ‘ಯೇ ಮಹಾಜ್ಞಾನಿಯಾಗಿದ್ದಾನಂತೆ!</p>.<p>ಒಂದೊಂದು ಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಓದುವುದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಹತ್ತಾರು ವರ್ಷಗಳ ಪರಿಶ್ರಮ ಬೇಕು; ಆದರೆ ಈ ’ಬೃಹಸ್ಪತಿ‘ ಮಾತ್ರ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಅಷ್ಟೇಕೆ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಮೂಸಿ ನೋಡಿಯೇ ಮಹಾಜ್ಞಾನಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ವಿಡಂಬಿಸುತ್ತಿದೆ.</p>.<p>ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಾತು ಇತ್ತು: ’ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಜನ್ಮನ್ಯೇಕಮೇವ ಶಾಸ್ತ್ರಮ್‘ – ಎಂದರೆ ಒಂದು ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಶಾಸ್ತ್ರ. ಇದು ಏಕೆಂದರೆ ಆ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳಿಗೆ ಇರುವಂಥ ಅಗಾಧತೆ; ಒಂದೊಂದು ಶಾಸ್ತ್ರವೂ ಹತ್ತಾರು ವರ್ಷಗಳ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಅಪೇಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ. ಹೀಗಿರುವಾಗ ಎಲ್ಲ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನೂ ಕಲಿಯುತ್ತೇನೆಂದು ಹೊರಟರೆ ಯಾವುದರಲ್ಲೂ ತಜ್ಞತೆಯನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಲು ಆಗದು ಎಂಬುದು ಇದರ ಧ್ವನಿ.</p>.<p>ನಮ್ಮ ಕಾಲದ ’ಬೃಹಸ್ಪತಿ‘ಯರು ’ನನಗೆ ಇತಿಹಾಸ, ವಿಜ್ಞಾನ, ಸಾಹಿತ್ಯ, ವೈದ್ಯಶಾಸ್ತ್ರ, ರಾಜ್ಯಶಾಸ್ತ್ರ, ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರ ಎಲ್ಲವೂ ಗೊತ್ತಿದೆ‘ ಎಂದು ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುವಂತೆಆ ಕಾಲದ ’ಬೃಹಸ್ಪತಿ‘ಯೂ ನಡೆದುಕೊಂಡಿರಬಹುದು; ಹೀಗಾಗಿಯೇ ಅವನನ್ನು ’ಕುಕ್ಕುಟಮಿಶ್ರಪಾದ‘ ಎಂದು ಕೀಟಲೆಮಾಡಿರುವುದು. ಗೌರವಪದವನ್ನು ಬಳಸಿಯೇ ಅವನನ್ನು ಮೂದಲಿಸುತ್ತಿರುವುದು.</p>.<p>ಒಬ್ಬರು ಹಲವು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ವಿದ್ವಾಂಸರಾಗಿರಬಾರದು ಎಂದೇನಿಲ್ಲ. ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರನ್ನು ಕುರಿತಂತೆ ಒಂದು ಶ್ಲೋಕ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ:</p>.<p>ಅಷ್ಟವರ್ಷೇ ಚತುರ್ವೇದೀ ದ್ವಾದಶೇ ಸರ್ವಶಾಸ್ತ್ರವಿತ್ ।</p>.<p>ಷೋಡಶೇ ಕೃತವಾನ್ ಭಾಷ್ಯಂ ದ್ವಾತ್ರಿಂಶೇ ಮುನಿರಭ್ಯಗಾತ್ ।।</p>.<p>’ಎಂಟು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಚತುರ್ವೇದಗಳನ್ನೂ, ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷಗಳಿಗೆ ಎಲ್ಲ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನೂ ತಿಳಿದುಕೊಂಡು, ಹದಿನಾರು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಭಾಷ್ಯವನ್ನು ಬರೆದು, ಮೂವತ್ತೆರಡು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದರು.‘</p>.<p>ಇದು ಕೇವಲ ಪ್ರಶಂಸೆ, ಹೊಗಳಿಕೆಯಾಗಿ ಉಳಿದಿಲ್ಲ; ಆಚಾರ್ಯ ಶಂಕರರ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಈ ಮಾತು ಸತ್ಯ ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆಯೇ ನಮ್ಮ ಮಾತು ಅಥವಾ ಬರಹಗಳು ನಮ್ಮ ವಿದ್ವತ್ತಿನ ಮಾನದಂಡಗಳು; ಅವು ನಮ್ಮ ವಿದ್ವತ್ತನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯುವಂತಿರಬೇಕು. ನಾವು ದಡ್ಡತನದಿಂದ ನಮ್ಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಎಷ್ಟು ಬೇಕಾದರೂ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು; ಆದರೆ ಜಗತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ಸದಾ ನೋಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆ, ನಮ್ಮ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಮರೆಯಬಾರದು.</p>.<p>ಜಗತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ’ಅಲ್ಪವಿದ್ಯೋ ಮಹಾಗರ್ವೀ‘ ಎಂದೋ ’ಕುಕ್ಕುಟಮಿಶ್ರಪಾದ‘ ಎಂದೋ ವಿಡಂಬಿಸುವ ಮೊದಲು ನಾವು ಎಚ್ಚರರಾಗಬೇಕು; ವಿವೇಕಿಗಳಾಗಿ ನಮ್ಮ ನಡೆ–ನುಡಿ–ಬರಹಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಯಮವನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳತಕ್ಕದ್ದು. ತುಂಬಿದ ಕೊಡ ತುಳುಕದು, ಅಲ್ಲವೆ?</p>.<div><p><strong>ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: <a href="https://play.google.com/store/apps/details?id=com.tpml.pv">ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ </a>| <a href="https://apps.apple.com/in/app/prajavani-kannada-news-app/id1535764933">ಐಒಎಸ್</a> | <a href="https://whatsapp.com/channel/0029Va94OfB1dAw2Z4q5mK40">ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್</a>, <a href="https://www.twitter.com/prajavani">ಎಕ್ಸ್</a>, <a href="https://www.fb.com/prajavani.net">ಫೇಸ್ಬುಕ್</a> ಮತ್ತು <a href="https://www.instagram.com/prajavani">ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ</a>ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.</strong></p></div>
