<p>೨೦೧೪ ರ ಮೇ ೬ – ದೇಸಿ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸಾಮಾಜಿಕ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕರಾಳ ದಿನ. ಈ ದಿನ ದೇಶದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಒಂದು ಸಂಕಟದ ತೀರ್ಪು ನೀಡಿದೆ. ಅದು ಶಿಕ್ಷಣ ಮಾಧ್ಯಮದ ಆಯ್ಕೆಯ ಹಕ್ಕನ್ನು ಹೆತ್ತವರಿಗೆ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿದೆ. ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಅನುದಾನರಹಿತವಾಗಿ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿರುವವರು ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಪಾಠಮಾಡಿ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆಂದು ಇಲಾಖೆಯ ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.<br /> <br /> ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ನ ಈ ತೀರ್ಪು ದೇಸಿ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಮಾರಕವೆಂಬ ಸಂಗತಿಯ ಪರಿಣಾಮ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬರುವಾಗ ಕಾಯಿಲೆ ಉಲ್ಬಣವಾಗಿದೆ. ಈಗ ಎಲ್ಲರ ಆತಂಕ ಒಂದೇ. ಇನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಷೇ ಹರಡಿ ಬಿಡುತ್ತದೇನೋ ಎಂಬುದು. ಆದರೆ ಜೀವ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿರುವ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳ ಹಾಗೂ ಅನುದಾನಿತ ಮತ್ತು ಅನುದಾನರಹಿತ ಕನ್ನಡ ಶಾಲೆಗಳ ಗತಿ ಏನು ಎಂದು ಚಿಂತಿಸುವವರಿಲ್ಲ. ನಿಜಕ್ಕೂ ಚಿಂತನೆ ನಡೆಯಬೇಕಾದ್ದು ಆ ದಿಸೆಯಲ್ಲಿ. ಅದೂ ಬಹಳ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೇ ಆಗಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಈಗಲಾದರೂ ಆಗಲೇಬೇಕು.<br /> <br /> ಈ ರಾಜ್ಯದ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಗಟ್ಟಿ ಬುನಾದಿ ಹಾಕುವ ಹೊಣೆಯನ್ನು ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆ ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ನಿರ್ವಹಿಸಿದ್ದರೆ ಇಂದಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಶಿಕ್ಷಣ ಸಚಿವಾಲಯದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕ್ಷೇತ್ರ ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಕೇಂದ್ರಗಳ ವರೆಗೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ ನಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯ ಅಧಿಕಾರಶಾಹಿ ವರ್ಗ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಹೊಣೆ ಹೊರಬೇಕಿದೆ. ಈ ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಆಲ್ಲಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಕಾಳಜಿ ಉಳ್ಳ ಅಧಿಕಾರಿಗಳೂ ಗುಮಾಸ್ತರೂ ಇರುವುದು ನನ್ನ ಅರಿವಿನಲ್ಲಿದೆ. ಆದರೆ ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿಸುವ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ತಾವು ದುಡಿಯುತ್ತಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ಅವರಿಗೆ ವಿಷಾದವೂ ಇದೆ. <br /> <br /> ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರೊಡಗೂಡಿ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದ ಒಂದು ಶಾಲೆಯನ್ನು ಅನುದಾನ ರಹಿತವಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿಸದಿರುತ್ತಿದ್ದರೆ ನನಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಏನೂ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಸದ್ಯ ಅಧಿಕಾರಶಾಹಿಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದಿದ್ದ ನನ್ನ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಅರಿವಿಗೆ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಅನುಭವವೂ ಸೇರಿತು. ಸುಮಾರು ನಾಲ್ಕು ದಶಕಗಳ ಹಿಂದೆ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದುವು. ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ಕರ್ತವ್ಯ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಅಂಥಲ್ಲಿ ಇಂದು ನಮ್ಮ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳು ಇಷ್ಟೊಂದು ಕಳೆಗೆಟ್ಟು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕವಾಗಿ ತಾತ್ಸಾರಕ್ಕೊಳಗಾದುದರ ಹಿಂದೆ ಇಲಾಖೆಯ ಆಯಕಟ್ಟಿನ ಹುದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿರುವವರ ಭ್ರಷ್ಟತನವೇ ಕಾರಣ. ನಾನು ಕೆಲವೊಂದು ಸಾಕ್ಷಿ ಕೊಡಲಾಗದ ಆದರೆ ವಾಸ್ತವದ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಮುಂದಿಡುತ್ತೇನೆ.<br /> <br /> ಖಾಸಗಿ ಅನುದಾನರಹಿತ ಶಾಲೆಯನ್ನು ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿಸುವುದೆಂದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಅದೊಂದು ನಂಬಲಸಾಧ್ಯ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದ್ದುದು ನನ್ನ ಅರಿವಿಗೆ ಬಹು ಬೇಗನೇ ಬಂತು. ಒಬ್ಬ ಜಿಲ್ಲಾ ಮಟ್ಟದ ಅಧಿಕಾರಿಯಂತೂ ‘ನೀವ್ಯಾಕೆ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ ಮಾಡುತ್ತೀರಿ? ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳುಂಟಲ್ಲಾ?’ ಎಂದರು. ‘ನಮ್ಮ ಉದ್ದೇಶವೇ ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ್ದು. ಅಲ್ಲದೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ ಆರಂಭಿಸಲು ಕಾನೂನು ಪ್ರಕಾರ ಅನುಮತಿ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ?’ ಎಂದೆ. ‘ಅದರ ಚಿಂತೆ ನೀವು ಬಿಡಿ. ಅದನ್ನು ನಾವು ಕೊಡ್ತೇವೆ. ನೀವು ಮಾಡೋದಾದ್ರೆ ಹೇಳಿ’ ಎಂದರು. ನಾನು ನಿರಾಕರಿಸಿ ಹೊರಗೆ ಬಂದೆ.<br /> <br /> ನಮ್ಮ ಶಾಲೆಗೆ ಐದನೇ ತರಗತಿಯಿಂದ ತರಗತಿ ತೆರೆಯಲು ಅನುಮತಿ ಬೇಕಿತ್ತು. ಇದನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಕನಿಷ್ಠ ಹತ್ತು ಬಾರಿ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಅಲೆಯಬೇಕಾಯಿತು. ಲಂಚ ಕೊಡದೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಲೇಬೇಕಾಯ್ತು. ಇದಕ್ಕೆ ಒಂದೇ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ಗುಮಾಸ್ತರಾದಿಯಾಗಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ವರೆಗೂ ಯಾರಿಗೂ ‘ಖಾಸಗಿಯಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದ ಶಾಲೆ ನಡೆಸುತ್ತೇವೆಂದರೆ’ ಅವರಿಗೆ ನಂಬುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.<br /> <br /> ನನ್ನ ಅನುಭವಗಳಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ನಮ್ಮಂತೆಯೇ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದವರು ನೋಂದಣಿ, ಮಾನ್ಯತೆ, ಮಾನ್ಯತೆಯ ನವೀಕರಣ ಮುಂತಾಗಿ ಪಟ್ಟ ಪಾಡಿನ ಚಿತ್ರಣ ಗೊತ್ತಿರುವಂತಹದ್ದೆ. ಅದನ್ನು ಹೇಳಿ ಪ್ರಯೋಜನವೂ ಇಲ್ಲ. ಮೇಲಿನ ಅನುಭವಗಳ ಒಟ್ಟು ತಾತ್ಪರ್ಯ ಏನೆಂದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಗೆ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳಿಗಿಂತ ಅನುದಾನ ರಹಿತ ಆಂಗ್ಲ ಮಾಧ್ಯಮದ ಶಾಲೆಗಳೇ ಪ್ರಿಯ.<br /> <br /> ‘ಏಕೆ?’ ಎಂಬುದನ್ನು ಶಬ್ದಗಳಲ್ಲಿ ನಮೂದಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಇಂತಹ ಶಾಲೆಗಳಿಗೇ ಇಲಾಖೆಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳೂ, ಗುಮಾಸ್ತರೂ, ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಕರೂ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದ ನೋಂದಣಿ ಇರುವ ಶಾಲೆಯೂ ತಮ್ಮದು ಆಂಗ್ಲ ಮಾಧ್ಯಮವೆಂದು ಹೇಳಿದರೂ ನಡೆಯುತ್ತದೆ.<br /> <br /> ಏಕೆಂದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖಾಧಿಕಾರಿಗಳೇ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿದ್ದಾರೆಂದ ಬಳಿಕ ಇನ್ನು ಆಂಗ್ಲ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ ನಡೆಸಲು ಪರವಾನಗಿ ಇದೆಯೇ ಅಂತ ಕೇಳುವುದಕ್ಕೇನಿದೆ? ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯವರಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಕಂದಾಯ, ವೈದ್ಯಕೀಯ, ಕೃಷಿ ಮುಂತಾದ ಬಹುತೇಕ ಬಿಳಿಕಾಲರಿನ ಹುದ್ದೆಯಲ್ಲಿರುವವರು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಳಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಇಂತಹ ಶಾಲೆಗಳಿಗೇ. ಹಾಗಾಗಿ ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಆ ಶಾಲೆಗಳ ಗೌರವ ಹೆಚ್ಚಿದೆ. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯೇ ಮಲತಾಯಿಯಂತಾಯಿತು. ಆ ಶಾಲೆಗಳು ಸೊರಗಿದುವು, ಕೆಲವು ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿದುವು, ಇನ್ನುಳಿದುವು ಸಾವಿನ ಸರದಿಗಾಗಿ ಕಾದಿವೆ.<br /> <br /> ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಯಾವ ಸಾಹಿತಿಗಳಿಂದಲೂ ಪರಿಹಾರ ಸೂಚಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳು ಸಭೆ ನಡೆಸಿದರೆ ಖರ್ಚು ಬರೆದಿಡಬಹುದು. ಬದಲಾಗಿ ತಕ್ಷಣವೇ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯ ಕಾರ್ಯವೈಖರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಆಮೂಲಾಗ್ರ ತನಿಖೆ ನಡೆಸಬೇಕು. ಕೋಟಿಗಟ್ಟಲೆ ಹಣ ಸರ್ವ ಶಿಕ್ಷಣ ಅಭಿಯಾನಕ್ಕಾಗಿ ಬಂದದ್ದು ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಹೊರತಾಗಿ ಯಾವ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗೆ ಮುಗಿಯಿತು? ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಅಭಿಯಾನದ ದುಡ್ಡಿಗೆ ಯಾವ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ? ಇದಿಷ್ಟನ್ನು ತನಿಖೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಿದರೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನುಳಿದ ಅನೇಕ ಕ್ರಿಯಾಲೋಪಗಳು ಬೆಳಕಿಗೆ ಬರಲಿವೆ.<br /> <br /> ಈಗ ನಾವು ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಆದೇಶವನ್ನು ಗುಣಾತ್ಮಕವಾಗಿ ನೋಡೋಣ. ಅದು ಹೇಳಿದ್ದೇನೆಂದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಮಾಧ್ಯಮದ ಹಕ್ಕು ಹೆತ್ತವರ ಆಯ್ಕೆಗೆ ಬಿಟ್ಟ ವಿಚಾರ. ಇದರ ಅರ್ಥ ಆಂಗ್ಲ ಮಾಧ್ಯಮವೇ ಎಂದೇನಲ್ಲ. ಅದು ಕನ್ನಡವೂ ಆಗಬಹುದು. ನಾವೀಗ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮಕ್ಕೆ ಹೆತ್ತವರನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುವಂತೆ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಗುಣಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಸಮೃದ್ಧಿಗೊಳಿಸೋಣ. ಅವುಗಳನ್ನೇ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವಂತೆ ಉನ್ನತೀಕರಿಸೋಣ. ಸದ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಒಂದು ಪೂರ್ಣ ತಿರುವು ಕೊಡೋಣ. ಯಾಕಾಗದು? ಆದೀತು, ಆದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯ ಕಾರ್ಯವೈಖರಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕ ಸುಧಾರಣೆಗಳಾಗಬೇಕು. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಕಲಿತವರಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗಗಳಲ್ಲಿ ಮೀಸಲಾತಿ ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದೇ. ಆದರೆ ಅದಷ್ಟೇ ಸಾಲದು. ಸುಧಾರಣೆಯೂ ಅಗತ್ಯವಾಗಿ ಆಗಬೇಕು.<br /> </p>.<div><p><strong>ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: <a href="https://play.google.com/store/apps/details?id=com.tpml.pv">ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ </a>| <a href="https://apps.apple.com/in/app/prajavani-kannada-news-app/id1535764933">ಐಒಎಸ್</a> | <a href="https://whatsapp.com/channel/0029Va94OfB1dAw2Z4q5mK40">ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್</a>, <a href="https://www.twitter.com/prajavani">ಎಕ್ಸ್</a>, <a href="https://www.fb.com/prajavani.net">ಫೇಸ್ಬುಕ್</a> ಮತ್ತು <a href="https://www.instagram.com/prajavani">ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ</a>ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.</strong></p></div>
<p>೨೦೧೪ ರ ಮೇ ೬ – ದೇಸಿ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸಾಮಾಜಿಕ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕರಾಳ ದಿನ. ಈ ದಿನ ದೇಶದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಒಂದು ಸಂಕಟದ ತೀರ್ಪು ನೀಡಿದೆ. ಅದು ಶಿಕ್ಷಣ ಮಾಧ್ಯಮದ ಆಯ್ಕೆಯ ಹಕ್ಕನ್ನು ಹೆತ್ತವರಿಗೆ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿದೆ. ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಅನುದಾನರಹಿತವಾಗಿ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿರುವವರು ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಪಾಠಮಾಡಿ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆಂದು ಇಲಾಖೆಯ ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.<br /> <br /> ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ನ ಈ ತೀರ್ಪು ದೇಸಿ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಮಾರಕವೆಂಬ ಸಂಗತಿಯ ಪರಿಣಾಮ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬರುವಾಗ ಕಾಯಿಲೆ ಉಲ್ಬಣವಾಗಿದೆ. ಈಗ ಎಲ್ಲರ ಆತಂಕ ಒಂದೇ. ಇನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಷೇ ಹರಡಿ ಬಿಡುತ್ತದೇನೋ ಎಂಬುದು. ಆದರೆ ಜೀವ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿರುವ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳ ಹಾಗೂ ಅನುದಾನಿತ ಮತ್ತು ಅನುದಾನರಹಿತ ಕನ್ನಡ ಶಾಲೆಗಳ ಗತಿ ಏನು ಎಂದು ಚಿಂತಿಸುವವರಿಲ್ಲ. ನಿಜಕ್ಕೂ ಚಿಂತನೆ ನಡೆಯಬೇಕಾದ್ದು ಆ ದಿಸೆಯಲ್ಲಿ. ಅದೂ ಬಹಳ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೇ ಆಗಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಈಗಲಾದರೂ ಆಗಲೇಬೇಕು.<br /> <br /> ಈ ರಾಜ್ಯದ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಗಟ್ಟಿ ಬುನಾದಿ ಹಾಕುವ ಹೊಣೆಯನ್ನು ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆ ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ನಿರ್ವಹಿಸಿದ್ದರೆ ಇಂದಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಶಿಕ್ಷಣ ಸಚಿವಾಲಯದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕ್ಷೇತ್ರ ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಕೇಂದ್ರಗಳ ವರೆಗೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ ನಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯ ಅಧಿಕಾರಶಾಹಿ ವರ್ಗ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಹೊಣೆ ಹೊರಬೇಕಿದೆ. ಈ ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಆಲ್ಲಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಕಾಳಜಿ ಉಳ್ಳ ಅಧಿಕಾರಿಗಳೂ ಗುಮಾಸ್ತರೂ ಇರುವುದು ನನ್ನ ಅರಿವಿನಲ್ಲಿದೆ. ಆದರೆ ಉಸಿರುಗಟ್ಟಿಸುವ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ತಾವು ದುಡಿಯುತ್ತಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ಅವರಿಗೆ ವಿಷಾದವೂ ಇದೆ. <br /> <br /> ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರೊಡಗೂಡಿ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದ ಒಂದು ಶಾಲೆಯನ್ನು ಅನುದಾನ ರಹಿತವಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿಸದಿರುತ್ತಿದ್ದರೆ ನನಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಏನೂ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಸದ್ಯ ಅಧಿಕಾರಶಾಹಿಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದಿದ್ದ ನನ್ನ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಅರಿವಿಗೆ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಅನುಭವವೂ ಸೇರಿತು. ಸುಮಾರು ನಾಲ್ಕು ದಶಕಗಳ ಹಿಂದೆ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದುವು. ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ಕರ್ತವ್ಯ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಅಂಥಲ್ಲಿ ಇಂದು ನಮ್ಮ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳು ಇಷ್ಟೊಂದು ಕಳೆಗೆಟ್ಟು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕವಾಗಿ ತಾತ್ಸಾರಕ್ಕೊಳಗಾದುದರ ಹಿಂದೆ ಇಲಾಖೆಯ ಆಯಕಟ್ಟಿನ ಹುದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿರುವವರ ಭ್ರಷ್ಟತನವೇ ಕಾರಣ. ನಾನು ಕೆಲವೊಂದು ಸಾಕ್ಷಿ ಕೊಡಲಾಗದ ಆದರೆ ವಾಸ್ತವದ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಮುಂದಿಡುತ್ತೇನೆ.<br /> <br /> ಖಾಸಗಿ ಅನುದಾನರಹಿತ ಶಾಲೆಯನ್ನು ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿಸುವುದೆಂದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಅದೊಂದು ನಂಬಲಸಾಧ್ಯ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದ್ದುದು ನನ್ನ ಅರಿವಿಗೆ ಬಹು ಬೇಗನೇ ಬಂತು. ಒಬ್ಬ ಜಿಲ್ಲಾ ಮಟ್ಟದ ಅಧಿಕಾರಿಯಂತೂ ‘ನೀವ್ಯಾಕೆ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ ಮಾಡುತ್ತೀರಿ? ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳುಂಟಲ್ಲಾ?’ ಎಂದರು. ‘ನಮ್ಮ ಉದ್ದೇಶವೇ ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ್ದು. ಅಲ್ಲದೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ ಆರಂಭಿಸಲು ಕಾನೂನು ಪ್ರಕಾರ ಅನುಮತಿ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ?’ ಎಂದೆ. ‘ಅದರ ಚಿಂತೆ ನೀವು ಬಿಡಿ. ಅದನ್ನು ನಾವು ಕೊಡ್ತೇವೆ. ನೀವು ಮಾಡೋದಾದ್ರೆ ಹೇಳಿ’ ಎಂದರು. ನಾನು ನಿರಾಕರಿಸಿ ಹೊರಗೆ ಬಂದೆ.<br /> <br /> ನಮ್ಮ ಶಾಲೆಗೆ ಐದನೇ ತರಗತಿಯಿಂದ ತರಗತಿ ತೆರೆಯಲು ಅನುಮತಿ ಬೇಕಿತ್ತು. ಇದನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಕನಿಷ್ಠ ಹತ್ತು ಬಾರಿ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಅಲೆಯಬೇಕಾಯಿತು. ಲಂಚ ಕೊಡದೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಲೇಬೇಕಾಯ್ತು. ಇದಕ್ಕೆ ಒಂದೇ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ಗುಮಾಸ್ತರಾದಿಯಾಗಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ವರೆಗೂ ಯಾರಿಗೂ ‘ಖಾಸಗಿಯಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದ ಶಾಲೆ ನಡೆಸುತ್ತೇವೆಂದರೆ’ ಅವರಿಗೆ ನಂಬುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.<br /> <br /> ನನ್ನ ಅನುಭವಗಳಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ನಮ್ಮಂತೆಯೇ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದವರು ನೋಂದಣಿ, ಮಾನ್ಯತೆ, ಮಾನ್ಯತೆಯ ನವೀಕರಣ ಮುಂತಾಗಿ ಪಟ್ಟ ಪಾಡಿನ ಚಿತ್ರಣ ಗೊತ್ತಿರುವಂತಹದ್ದೆ. ಅದನ್ನು ಹೇಳಿ ಪ್ರಯೋಜನವೂ ಇಲ್ಲ. ಮೇಲಿನ ಅನುಭವಗಳ ಒಟ್ಟು ತಾತ್ಪರ್ಯ ಏನೆಂದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಗೆ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳಿಗಿಂತ ಅನುದಾನ ರಹಿತ ಆಂಗ್ಲ ಮಾಧ್ಯಮದ ಶಾಲೆಗಳೇ ಪ್ರಿಯ.<br /> <br /> ‘ಏಕೆ?’ ಎಂಬುದನ್ನು ಶಬ್ದಗಳಲ್ಲಿ ನಮೂದಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಇಂತಹ ಶಾಲೆಗಳಿಗೇ ಇಲಾಖೆಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳೂ, ಗುಮಾಸ್ತರೂ, ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲಾ ಶಿಕ್ಷಕರೂ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದ ನೋಂದಣಿ ಇರುವ ಶಾಲೆಯೂ ತಮ್ಮದು ಆಂಗ್ಲ ಮಾಧ್ಯಮವೆಂದು ಹೇಳಿದರೂ ನಡೆಯುತ್ತದೆ.<br /> <br /> ಏಕೆಂದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖಾಧಿಕಾರಿಗಳೇ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿದ್ದಾರೆಂದ ಬಳಿಕ ಇನ್ನು ಆಂಗ್ಲ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ ನಡೆಸಲು ಪರವಾನಗಿ ಇದೆಯೇ ಅಂತ ಕೇಳುವುದಕ್ಕೇನಿದೆ? ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯವರಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಕಂದಾಯ, ವೈದ್ಯಕೀಯ, ಕೃಷಿ ಮುಂತಾದ ಬಹುತೇಕ ಬಿಳಿಕಾಲರಿನ ಹುದ್ದೆಯಲ್ಲಿರುವವರು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಳಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಇಂತಹ ಶಾಲೆಗಳಿಗೇ. ಹಾಗಾಗಿ ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಆ ಶಾಲೆಗಳ ಗೌರವ ಹೆಚ್ಚಿದೆ. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯೇ ಮಲತಾಯಿಯಂತಾಯಿತು. ಆ ಶಾಲೆಗಳು ಸೊರಗಿದುವು, ಕೆಲವು ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿದುವು, ಇನ್ನುಳಿದುವು ಸಾವಿನ ಸರದಿಗಾಗಿ ಕಾದಿವೆ.<br /> <br /> ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಯಾವ ಸಾಹಿತಿಗಳಿಂದಲೂ ಪರಿಹಾರ ಸೂಚಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳು ಸಭೆ ನಡೆಸಿದರೆ ಖರ್ಚು ಬರೆದಿಡಬಹುದು. ಬದಲಾಗಿ ತಕ್ಷಣವೇ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯ ಕಾರ್ಯವೈಖರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಆಮೂಲಾಗ್ರ ತನಿಖೆ ನಡೆಸಬೇಕು. ಕೋಟಿಗಟ್ಟಲೆ ಹಣ ಸರ್ವ ಶಿಕ್ಷಣ ಅಭಿಯಾನಕ್ಕಾಗಿ ಬಂದದ್ದು ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಹೊರತಾಗಿ ಯಾವ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗೆ ಮುಗಿಯಿತು? ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಅಭಿಯಾನದ ದುಡ್ಡಿಗೆ ಯಾವ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ? ಇದಿಷ್ಟನ್ನು ತನಿಖೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಿದರೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನುಳಿದ ಅನೇಕ ಕ್ರಿಯಾಲೋಪಗಳು ಬೆಳಕಿಗೆ ಬರಲಿವೆ.<br /> <br /> ಈಗ ನಾವು ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಆದೇಶವನ್ನು ಗುಣಾತ್ಮಕವಾಗಿ ನೋಡೋಣ. ಅದು ಹೇಳಿದ್ದೇನೆಂದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಮಾಧ್ಯಮದ ಹಕ್ಕು ಹೆತ್ತವರ ಆಯ್ಕೆಗೆ ಬಿಟ್ಟ ವಿಚಾರ. ಇದರ ಅರ್ಥ ಆಂಗ್ಲ ಮಾಧ್ಯಮವೇ ಎಂದೇನಲ್ಲ. ಅದು ಕನ್ನಡವೂ ಆಗಬಹುದು. ನಾವೀಗ ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮಕ್ಕೆ ಹೆತ್ತವರನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುವಂತೆ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಗುಣಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಸಮೃದ್ಧಿಗೊಳಿಸೋಣ. ಅವುಗಳನ್ನೇ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವಂತೆ ಉನ್ನತೀಕರಿಸೋಣ. ಸದ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಒಂದು ಪೂರ್ಣ ತಿರುವು ಕೊಡೋಣ. ಯಾಕಾಗದು? ಆದೀತು, ಆದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯ ಕಾರ್ಯವೈಖರಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕ ಸುಧಾರಣೆಗಳಾಗಬೇಕು. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಕಲಿತವರಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗಗಳಲ್ಲಿ ಮೀಸಲಾತಿ ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದೇ. ಆದರೆ ಅದಷ್ಟೇ ಸಾಲದು. ಸುಧಾರಣೆಯೂ ಅಗತ್ಯವಾಗಿ ಆಗಬೇಕು.<br /> </p>.<div><p><strong>ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: <a href="https://play.google.com/store/apps/details?id=com.tpml.pv">ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ </a>| <a href="https://apps.apple.com/in/app/prajavani-kannada-news-app/id1535764933">ಐಒಎಸ್</a> | <a href="https://whatsapp.com/channel/0029Va94OfB1dAw2Z4q5mK40">ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್</a>, <a href="https://www.twitter.com/prajavani">ಎಕ್ಸ್</a>, <a href="https://www.fb.com/prajavani.net">ಫೇಸ್ಬುಕ್</a> ಮತ್ತು <a href="https://www.instagram.com/prajavani">ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ</a>ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.</strong></p></div>