ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಕಚೇರಿಯಲ್ಲ, ಅದೊಂದು ಬಳಗ ಮತ್ತು ಪರಿವಾರ ಇದ್ದಂತೆ. ಪರಿವಾರದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಎಲ್ಲ ಸಣ್ಣತನ, ದೊಡ್ಡತನ, ಧಾರಾಳಿಯಾಗುವುದು, ಔದಾರ್ಯ ಮೆರೆಯುವುದು, ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚು ಪಡುವುದು ಎಲ್ಲವೂ ಈ ವೃತ್ತಿ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಬರುವ ಗುಣಗಳೇ ಆಗಿವೆ. ಇವನ್ನು ಕೆಲವೊಂದು ಕಡೆ ಚೂಟಿದ್ದು, ಕೆಲವೊಂದು ಕಡೆ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದು, ಮತ್ತೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಆಸರೆ ಆಗಿದ್ದೂ ಇವೆ. ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳುವಾಗ ಒಂದು ಎಚ್ಚರವನ್ನು ಲೇಖಕರು ಕಾಯ್ದು ಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಕೆಟ್ಟದನ್ನು ಹೇಳುವಾಗ ಮರಳ ಮೇಲೆಯೂ, ಒಳಿತನ್ನು ಹೇಳುವಾಗ ಬಂಡೆಯ ಮೇಲೆಯೂ ಬರೆಯೇಬೇಕು. ಹಾಗೆಯೇ ಇಲ್ಲಿ ಕೆಡುಕು ತಂದವರ ಹೆಸರು ಬಹಿರಂಗವಾಗಿಲ್ಲ. ಒಳಿತನ್ನು ಮಾಡಿದವರ ಹೆಸರನ್ನು ಸಂಜೆಯ ತಂಪು ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನೆನೆಸಿದಂತೆ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
