ನಿತ್ಯ ಶುಚಿ, ಥಳ ಥಳ.
ತೆರೆದಿಟ್ಟಾಗ ಮಾತ್ರ ದೊರಕುವ
ಹಿಡಿಯನ್ನವಷ್ಟನ್ನೇ ಉಂಬ ನೇಮ,
ಹಸಿದ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ.
ತುಂಬಲೇಬೇಕೆಂಬ ಆಶೆಯಪೇಕ್ಷೆಯಿಲ್ಲ–
ಹೊಟ್ಟೆ, ಭಿಕ್ಷಾಪಾತ್ರೆ– ಎರಡೂ,
ನಾಳೆ ನಾಡದ್ದಿಗೂ ನಿರ್ಲಿಪ್ತ.
ಉಂಡು, ತೊಳೆದು ಝಳ ಝಳ
ಬೋರಲು ಹಾಕಿದರೆ ಮುಗಿಯಿತು,
ಮರುದಿನವೇ ಮತ್ತೆ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುವ
ಶುದ್ಧ ಕಾಯಕ ಕ್ರಮ.
ಅಂದಂದಿನನ್ನ ಅಂದಂದೇ ಸಂದು
ಮುಂದೆಂದಿಗೂ ಕೂಡಿಡದ
ಭಾಷೆಯ ಬುದ್ಧನನ್ನದ ಪಾತ್ರೆ,
ಭೂತ-ವರ್ತಮಾನ-ಭವಿಷ್ಯದ
ಜಗಕೆಲ್ಲ ಸುಭಿಕ್ಷಾಯಾತ್ರೆ.