ಸಕ್ಕರೆ ಪದ್ಯಗಳು

ಸಕ್ಕರೆ ಮಾವ

. ಸಕ್ಕರೆ ಮಾವ ಸಿಹಿ ಸಿಹಿ ಮಾವ ಸಂತೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದ ಸಂತೆ ಸುತ್ತಿ ವಾಪಸು ಬರುವಾಗ ಸುಸ್ತೂ ಆಗಿದ್ದ

. ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಅದೊ ಗುಡುಗು ಮಿಂಚು ಸುರಿಯಿತು ಭಾರೀ ಮಳೆಯು ಅತ್ತ ಕಡೆ ನೀರು ಇತ್ತ ಕಡೆ ನೀರು ತುಂಬ್ಕೊಂಡು ಹರಿಯಿತು ಹೊಳೆಯು

. ಊರಿಗೆ ಬಂದುವು ಅಂಗಿ ಲುಂಗಿ ಸಕ್ಕರೆ ಮಾವನ ಸುಳಿವಿಲ್ಲ ಸಕ್ಕರೆ ಮಾವ ಎಲ್ಲೀ ಅಂದರೆ ಗಾಳಿಯು ತಂತೊಂದು ಸೊಲ್ಲ

. ಮಳೆಯಲಿ ನಾನು ಸೊರಗ್ಕೊಂಡೋದೆ ಹೊಳೆಯಲಿ ನಾನು ಕರಗ್ಕೊಂಡೋದೆ ಸಕ್ಕರೆ ಮಾವ ಇನ್ನಿಲ್ಲ–ಸಕ್ಕರೆ ಬೇಕಾದವರಿನ್ಮುಂದೆ ಕೊಂಡ್ಕೋಬಹುದು ಬೆಲ್ಲ!

*** ಬೇತಾಳ

ಕುಣಿಕುಣಿ ಕುಣಿದು ಬೇತಾಳ ದಣಿದು ಹೋಯಿತು ಬಹಾಳ

ಮೈಚಾಚುವುದಕೆ ಜಗವೇ ಇಲ್ಲ ಜನ ಮರುಳಾಗಿ ಊರಲ್ಲೆಲ್ಲ

ಪುಟ್ಟಾ ಪುಟ್ಟಾ ಏನ್ಮಾಡಾಣ? ಪುಟ್ಟನೆಂದ: ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡಾಣ

ಆಹಾ ಹೊಳೆಯಿತು ಒಂದು ಉಪಾಯ ಆದರೆ ಅಗಲಿ ಇದರಿಂದ ಸಹಾಯ

ಎಲೆ ಇಚ್ಛಾಧಾರಿ ಬೇತಾಳ ಆಗು ನೀನೊಬ್ಬ ಗೋಪಾಳ

ಚಿಕ್ಕವನಾದರೆ ಜಗ ನೂರುಂಟು ಧಡೂತಿಯಾದರೆ ಬದುಕು ಕಗ್ಗಂಟು

ಅದೂ ಸರಿ ಎನ್ನುತ ದೈತ್ಯ ಬೇತಾಳ ಕಿರಿಕಿರಿದಾಗುತ ತಲಪಿತು ಕಾಲ

ಬೆಳಗಾಗೆದ್ದು ನೋಡಿದರೆ ಬೇತಾಳ ಮಲಗಿತ್ತು ಮನೆ ಮಾಡಿನಲಿ ಪುಟ್ಟನಿದ್ದನು ತಾಳೆ ಮರದಲಿ!

. ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ | ಐಒಎಸ್ | ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್ , ಎಕ್ಸ್ , ಫೇಸ್ಬುಕ್ ಮತ್ತು ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.