<p><strong>ಸುಮ್ಮನೊಬ್ಬಂಟಿಯೆಂತಿಹುದು? ಬೇಸರವಹುದು |<br />ಹೊಮ್ಮುವೆನು ಕೋಟಿರೂಪದಲಿ ನಾನೆಂದು ||<br />ಬೊಮ್ಮನೆಳಸಿದನಂತೆ. ಆಯೆಳಸಿಕೆಯೆ ಮಾಯೆ |<br />ನಮ್ಮಿರವು ಮಾಯೆಯಲಿ - ಮಂಕುತಿಮ್ಮ || 74 ||</strong></p>.<p><strong>ಪದ-ಅರ್ಥ: </strong>ಸುಮ್ಮನೊಬ್ಬಂಟಿಯೆಂತಿಹುದು=ಸುಮ್ಮನೆ+ಒಬ್ಬಂಟಿ+ಎಂತಿಹುದು(ಹೇಗಿರುವುದು), ಹೊಮ್ಮುವೆನು=ಹಬ್ಬುವೆನು, ಬೊಮ್ಮನೆಳಸಿದನಂತೆ-ಬೊಮ್ಮ(ಬ್ರಹ್ಮ)+ಎಳಸಿದನಂತೆ(ಆಸೆ ಪಟ್ಟನಂತೆ). ಆಯೆಳಸಿಕೆ=ಆ+ಎಳಸಿಕೆ(ಆಸೆ,ಅಪೇಕ್ಷೆ), ನಮ್ಮಿರವು=ನಮ್ಮ+ಇರವು</p>.<p><strong>ವಾಚ್ಯಾರ್ಥ:</strong> ಸುಮ್ಮನೆ ಒಬ್ಬನೇ ಹೇಗಿರುವುದು.? ಬೇಸರವಾಗುತ್ತದೆ. ಅದ್ದರಿಂದ ಕೋಟಿರೂಪದಲ್ಲಿ ಹರಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಬ್ರಹ್ಮ ಬಯಸಿದನಂತೆ. ಅವನ ಅಪೇಕ್ಷೆಯೇ ಮಾಯೆ. ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲರ ಇರವು ಈ ಮಾಯೆಯಲ್ಲಿಯೇ.</p>.<p><strong>ವಿವರಣೆ:</strong> ಇದೊಂದು ಮಹತ್ತರವಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಸರಳವಾಗಿ ಕಂಡರಿಸಿದ ಕಗ್ಗ.<br />‘ಮಮೈವಾಂಶೋ ಜೀವಲೋಕೇ ಜೀವಭೂತ: ಸನಾತನ: ’</p>.<p>ನನ್ನ (ಬ್ರಹ್ಮದ) ಒಂದಂಶವೇ ಪ್ರಾಣಿ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಜೀವವಾಗಿರುವ ಶಾಶ್ವತ ಸತ್ಯ. ಬ್ರಹ್ಮ ಏಕೆ ಜೀವವಾಗುತ್ತದೆ? ಅದರ ಉದ್ದೇಶವೇನು? ಅದರ ಅಪೇಕ್ಷೆ ಏನು? ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ ಉಪನಿಷತ್ತು ಹೇಳುವುದು ಹೀಗೆ –<br />ಸವೈನೈವ ರೇಮೇ | ಏಕಾಕಿ ನ ರಮತೇ |<br />ಸ ದ್ವಿತೀಯ ಮೈಚ್ಛತ್ ||</p>.<p>ಬ್ರಹ್ಮ ಏಕಾಕಿಯಾಗಿತ್ತು ಆದರೆ ಸಂತೋಷಪಡಲಿಲ್ಲ. ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾದವನಿಗೆ ಸಂತೋಷವಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬನನ್ನು ಜೊತೆಗಾರನನ್ನಾಗಿ ಬಯಸಿತು. ಆ ಜೊತೆಗಾರನೇ ಜಗತ್ತು. ತೈತ್ತರೀಯ ಉಪನಿಷತ್ತು ಹೇಳುತ್ತದೆ –<br />ಸೋsಕಾಮಯತ | ಬಹು ಸ್ಯಾಮ್ ಪ್ರಜಾಯೇಯೇತಿ | ..... ತದಾssತ್ಮಾನಂ ಸ್ವಯಮಕುರುತ |<br />ಬ್ರಹ್ಮವು ಒಂದೇ ಆಗಿದ್ದು ‘ನಾನು ಅನೇಕವಾಗಿ ಹುಟ್ಟುತ್ತೇನೆ’ ಎಂದು ಬಯಸಿತು. ಆಗ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಬಹುರೂಪದ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿತು. ಈ ಪ್ರಪಂಚ ಅವನ ಲೀಲೆ. ಲೀಲೆಯೆಂದರೆ ಮಾಯೆ, ಆಟ.</p>.<p>‘ಲೋಕವತ್ ತು ಲೀಲಾಕೈವಲ್ಯಮ್’ - ಬ್ರಹ್ಮಸೂತ್ರ</p>.<p>ಅಂದರೆ ಭಗವಂತ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯೋಜನವನ್ನು ಅಪೇಕ್ಷೆ ಮಾಡದೆ, ಕೇವಲ ತನ್ನ ಸ್ವತಂತ್ರವಾದ ಲೀಲೆಗೋಸ್ಕರ ಈ ಜಗತ್ತನ್ನು ರಚಿಸಿದ.</p>.<p>ಪುಣ್ಯಾತ್ಮ ಜಗತ್ತನ್ನೇನೋ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ. ಅದರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ ಭಾಗಿಗಳಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದ. ಅವನ ಲೀಲೆಯಲ್ಲಿ ನಾವೂ ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳು. ಅದನ್ನೇ ಕಗ್ಗ ನಮ್ಮಿರವು ಮಾಯೆಯಲ್ಲಿ ಎನ್ನುತ್ತದೆ. ನಾವು ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳಾದರೂ ನಮ್ಮ ಪಾತ್ರದ ವಿವರ, ವೇಷಭೂಷಣ, ಸಂಭಾಷಣೆ, ಆರಂಭ, ಅಂತ್ಯ ಯಾವುದೂ ನಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ಈ ಬ್ರಹನ್ನಾಟಕದ ಸೂತ್ರಧಾರನೂ ಅವನೇ, ನಿರ್ದೇಶಕನೂ ಅವನೇ, ಕೊನೆಗೆ ಪ್ರೇಕ್ಷಕನೂ, ತೀರ್ಪುಗಾರನೂ ಅವನೇ. ನಾವು ಇರುವಂತೆ, ಇರಬೇಕಾದ ಹಾಗೆ ಇದ್ದು ಸಂತೋಷಪಡುವುದೇ ನಮ್ಮ ಧರ್ಮ, ಕರ್ಮ.</p>.<div><p><strong>ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: <a href="https://play.google.com/store/apps/details?id=com.tpml.pv">ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ </a>| <a href="https://apps.apple.com/in/app/prajavani-kannada-news-app/id1535764933">ಐಒಎಸ್</a> | <a href="https://whatsapp.com/channel/0029Va94OfB1dAw2Z4q5mK40">ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್</a>, <a href="https://www.twitter.com/prajavani">ಎಕ್ಸ್</a>, <a href="https://www.fb.com/prajavani.net">ಫೇಸ್ಬುಕ್</a> ಮತ್ತು <a href="https://www.instagram.com/prajavani">ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ</a>ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.</strong></p></div>
<p><strong>ಸುಮ್ಮನೊಬ್ಬಂಟಿಯೆಂತಿಹುದು? ಬೇಸರವಹುದು |<br />ಹೊಮ್ಮುವೆನು ಕೋಟಿರೂಪದಲಿ ನಾನೆಂದು ||<br />ಬೊಮ್ಮನೆಳಸಿದನಂತೆ. ಆಯೆಳಸಿಕೆಯೆ ಮಾಯೆ |<br />ನಮ್ಮಿರವು ಮಾಯೆಯಲಿ - ಮಂಕುತಿಮ್ಮ || 74 ||</strong></p>.<p><strong>ಪದ-ಅರ್ಥ: </strong>ಸುಮ್ಮನೊಬ್ಬಂಟಿಯೆಂತಿಹುದು=ಸುಮ್ಮನೆ+ಒಬ್ಬಂಟಿ+ಎಂತಿಹುದು(ಹೇಗಿರುವುದು), ಹೊಮ್ಮುವೆನು=ಹಬ್ಬುವೆನು, ಬೊಮ್ಮನೆಳಸಿದನಂತೆ-ಬೊಮ್ಮ(ಬ್ರಹ್ಮ)+ಎಳಸಿದನಂತೆ(ಆಸೆ ಪಟ್ಟನಂತೆ). ಆಯೆಳಸಿಕೆ=ಆ+ಎಳಸಿಕೆ(ಆಸೆ,ಅಪೇಕ್ಷೆ), ನಮ್ಮಿರವು=ನಮ್ಮ+ಇರವು</p>.<p><strong>ವಾಚ್ಯಾರ್ಥ:</strong> ಸುಮ್ಮನೆ ಒಬ್ಬನೇ ಹೇಗಿರುವುದು.? ಬೇಸರವಾಗುತ್ತದೆ. ಅದ್ದರಿಂದ ಕೋಟಿರೂಪದಲ್ಲಿ ಹರಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಬ್ರಹ್ಮ ಬಯಸಿದನಂತೆ. ಅವನ ಅಪೇಕ್ಷೆಯೇ ಮಾಯೆ. ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲರ ಇರವು ಈ ಮಾಯೆಯಲ್ಲಿಯೇ.</p>.<p><strong>ವಿವರಣೆ:</strong> ಇದೊಂದು ಮಹತ್ತರವಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಸರಳವಾಗಿ ಕಂಡರಿಸಿದ ಕಗ್ಗ.<br />‘ಮಮೈವಾಂಶೋ ಜೀವಲೋಕೇ ಜೀವಭೂತ: ಸನಾತನ: ’</p>.<p>ನನ್ನ (ಬ್ರಹ್ಮದ) ಒಂದಂಶವೇ ಪ್ರಾಣಿ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಜೀವವಾಗಿರುವ ಶಾಶ್ವತ ಸತ್ಯ. ಬ್ರಹ್ಮ ಏಕೆ ಜೀವವಾಗುತ್ತದೆ? ಅದರ ಉದ್ದೇಶವೇನು? ಅದರ ಅಪೇಕ್ಷೆ ಏನು? ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ ಉಪನಿಷತ್ತು ಹೇಳುವುದು ಹೀಗೆ –<br />ಸವೈನೈವ ರೇಮೇ | ಏಕಾಕಿ ನ ರಮತೇ |<br />ಸ ದ್ವಿತೀಯ ಮೈಚ್ಛತ್ ||</p>.<p>ಬ್ರಹ್ಮ ಏಕಾಕಿಯಾಗಿತ್ತು ಆದರೆ ಸಂತೋಷಪಡಲಿಲ್ಲ. ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾದವನಿಗೆ ಸಂತೋಷವಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬನನ್ನು ಜೊತೆಗಾರನನ್ನಾಗಿ ಬಯಸಿತು. ಆ ಜೊತೆಗಾರನೇ ಜಗತ್ತು. ತೈತ್ತರೀಯ ಉಪನಿಷತ್ತು ಹೇಳುತ್ತದೆ –<br />ಸೋsಕಾಮಯತ | ಬಹು ಸ್ಯಾಮ್ ಪ್ರಜಾಯೇಯೇತಿ | ..... ತದಾssತ್ಮಾನಂ ಸ್ವಯಮಕುರುತ |<br />ಬ್ರಹ್ಮವು ಒಂದೇ ಆಗಿದ್ದು ‘ನಾನು ಅನೇಕವಾಗಿ ಹುಟ್ಟುತ್ತೇನೆ’ ಎಂದು ಬಯಸಿತು. ಆಗ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಬಹುರೂಪದ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿತು. ಈ ಪ್ರಪಂಚ ಅವನ ಲೀಲೆ. ಲೀಲೆಯೆಂದರೆ ಮಾಯೆ, ಆಟ.</p>.<p>‘ಲೋಕವತ್ ತು ಲೀಲಾಕೈವಲ್ಯಮ್’ - ಬ್ರಹ್ಮಸೂತ್ರ</p>.<p>ಅಂದರೆ ಭಗವಂತ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯೋಜನವನ್ನು ಅಪೇಕ್ಷೆ ಮಾಡದೆ, ಕೇವಲ ತನ್ನ ಸ್ವತಂತ್ರವಾದ ಲೀಲೆಗೋಸ್ಕರ ಈ ಜಗತ್ತನ್ನು ರಚಿಸಿದ.</p>.<p>ಪುಣ್ಯಾತ್ಮ ಜಗತ್ತನ್ನೇನೋ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ. ಅದರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ ಭಾಗಿಗಳಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದ. ಅವನ ಲೀಲೆಯಲ್ಲಿ ನಾವೂ ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳು. ಅದನ್ನೇ ಕಗ್ಗ ನಮ್ಮಿರವು ಮಾಯೆಯಲ್ಲಿ ಎನ್ನುತ್ತದೆ. ನಾವು ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳಾದರೂ ನಮ್ಮ ಪಾತ್ರದ ವಿವರ, ವೇಷಭೂಷಣ, ಸಂಭಾಷಣೆ, ಆರಂಭ, ಅಂತ್ಯ ಯಾವುದೂ ನಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ಈ ಬ್ರಹನ್ನಾಟಕದ ಸೂತ್ರಧಾರನೂ ಅವನೇ, ನಿರ್ದೇಶಕನೂ ಅವನೇ, ಕೊನೆಗೆ ಪ್ರೇಕ್ಷಕನೂ, ತೀರ್ಪುಗಾರನೂ ಅವನೇ. ನಾವು ಇರುವಂತೆ, ಇರಬೇಕಾದ ಹಾಗೆ ಇದ್ದು ಸಂತೋಷಪಡುವುದೇ ನಮ್ಮ ಧರ್ಮ, ಕರ್ಮ.</p>.<div><p><strong>ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: <a href="https://play.google.com/store/apps/details?id=com.tpml.pv">ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ </a>| <a href="https://apps.apple.com/in/app/prajavani-kannada-news-app/id1535764933">ಐಒಎಸ್</a> | <a href="https://whatsapp.com/channel/0029Va94OfB1dAw2Z4q5mK40">ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್</a>, <a href="https://www.twitter.com/prajavani">ಎಕ್ಸ್</a>, <a href="https://www.fb.com/prajavani.net">ಫೇಸ್ಬುಕ್</a> ಮತ್ತು <a href="https://www.instagram.com/prajavani">ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ</a>ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.</strong></p></div>