<p><strong>ಮೈಸೂರು:</strong> ‘ದಸರೆ ಎಂದರೆ ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪುಗಳ ಜಾತ್ರೆ. ದಸರೆ ತೋರಿಸಲೆಂದುಮಂಡ್ಯದಿಂದ ಅಪ್ಪ ನನ್ನನ್ನು ಅಗ್ರಹಾರದ ನೆಂಟರ ಮನೆಗೆ ಕರೆತರು ತ್ತಿದ್ದರು. ಹೊಸ ಚಡ್ಡಿ, ಶರ್ಟ್ ಧರಿಸಿ, ತಲೆಗೆ ಎಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕ್ರಾಪ್ ತೆಗೆದು ಅಪ್ಪನ ಕೈಹಿಡಿದು ಬರುತ್ತಿದ್ದೆ’</p>.<p>ದಸರೆ ವಿಸ್ಮಯ ಲೋಕವನ್ನು ಬೆರಗುಗಣ್ಣಿನಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅದೊಂದು ವರ್ಣರಂಜಿತ ಲೋಕದಂತೆ ಭಾಸವಾಗುತಿತ್ತು. ಜನಜಂಗುಳಿಯಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತಿದ್ದ ಹರ್ಷೋದ್ಗಾರ ಕೇಳುವುದೇ ಖುಷಿ. ಸೈನಿಕರ ಕವಾಯತು, ಆನೆಗಳ ಸಾಲು ನೋಡಿ ಹಿಗ್ಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ವಿದೇಶಿಗರು ಇರುತ್ತಿದ್ದರು.</p>.<p>ಎರಡು ಜಡೆಗೆ ರಿಬ್ಬನ್ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು, ಪುಟ್ಟ ಲಂಗ ಧರಿಸಿ ಅಕ್ಕ ಕೂಡ ಜೊತೆಗಿರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಬೊಂಬೆಗಳನ್ನು ನೋಡಲು ಹೋಗು<br />ತ್ತಿದ್ದೆವು. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಚಕ್ಕುಲಿಯನ್ನು ಚಡ್ಡಿ ಜೇಬುಗಳಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟು ನಾಲ್ಕೈದು ದಿನ ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದೆವು. ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ತಿಂಡಿ ಮಾಡಿರುತ್ತಿದ್ದರು. ನೆಂಟರ ಮಕ್ಕಳ ಜೊತೆ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಾಡಿ ದೀಪಾಲಂಕಾರ ಕಂಡು ವಿಸ್ಮಿತರಾಗುತ್ತಿದ್ದೆವು.</p>.<p>ಹೈಸ್ಕೂಲ್ಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಮಂಡ್ಯದಿಂದ ರೈಲಿನಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಎಲ್ಲಾ ರೈಲುಗಳು ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿದ್ದವು. ಮೈಸೂರು ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ತಿರುಗಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಹದಿಹರೆಯದ ಹುಡುಗಿಯರನ್ನು ನೋಡಿ ಖುಷಿ ಪಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅವರು ಯಾರನ್ನೋ ನೋಡಿ ನಕ್ಕರೆ ನಮ್ಮನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾರೇನೊ ಅನಿಸುತಿತ್ತು!</p>.<p>ಜಾನಪದ ಕಲೆಗಳನ್ನು ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಮೈಸೂರು ರಂಗಾಯಣಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಮೇಲೆ ಆಗಿನ ನಿರ್ದೇಶಕ ಬಿ.ವಿ.ಕಾರಂತರು ನಮ್ಮನ್ನು ಅರಮನೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಖಾಸಗಿ ದರ್ಬಾರ್, ದಿಗ್ಗಜರ ಸಂಗೀತ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೆ.ಆರ್.ವೃತ್ತದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಡವೇರಿ ಕುಳಿತು ಜಂಬೂಸವಾರಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆವು.</p>.<p>ಈಗ ದಸರೆಯ ವೈಭವ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ, ಸರಳವಾಗಿದೆ. ದಸರೆಯಿಂದ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದವರಿಗೆ ನಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಅದರ ನಡುವೆಯೇ ವೈಭವದ ನೆನಪು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಾಡುತ್ತದೆ.</p>.<p>– ಮಂಡ್ಯ ರಮೇಶ್,<span class="Designate">ನಟ, ರಂಗಕರ್ಮಿ</span></p>.<div><p><strong>ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: <a href="https://play.google.com/store/apps/details?id=com.tpml.pv">ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ </a>| <a href="https://apps.apple.com/in/app/prajavani-kannada-news-app/id1535764933">ಐಒಎಸ್</a> | <a href="https://whatsapp.com/channel/0029Va94OfB1dAw2Z4q5mK40">ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್</a>, <a href="https://www.twitter.com/prajavani">ಎಕ್ಸ್</a>, <a href="https://www.fb.com/prajavani.net">ಫೇಸ್ಬುಕ್</a> ಮತ್ತು <a href="https://www.instagram.com/prajavani">ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ</a>ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.</strong></p></div>
<p><strong>ಮೈಸೂರು:</strong> ‘ದಸರೆ ಎಂದರೆ ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪುಗಳ ಜಾತ್ರೆ. ದಸರೆ ತೋರಿಸಲೆಂದುಮಂಡ್ಯದಿಂದ ಅಪ್ಪ ನನ್ನನ್ನು ಅಗ್ರಹಾರದ ನೆಂಟರ ಮನೆಗೆ ಕರೆತರು ತ್ತಿದ್ದರು. ಹೊಸ ಚಡ್ಡಿ, ಶರ್ಟ್ ಧರಿಸಿ, ತಲೆಗೆ ಎಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕ್ರಾಪ್ ತೆಗೆದು ಅಪ್ಪನ ಕೈಹಿಡಿದು ಬರುತ್ತಿದ್ದೆ’</p>.<p>ದಸರೆ ವಿಸ್ಮಯ ಲೋಕವನ್ನು ಬೆರಗುಗಣ್ಣಿನಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅದೊಂದು ವರ್ಣರಂಜಿತ ಲೋಕದಂತೆ ಭಾಸವಾಗುತಿತ್ತು. ಜನಜಂಗುಳಿಯಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತಿದ್ದ ಹರ್ಷೋದ್ಗಾರ ಕೇಳುವುದೇ ಖುಷಿ. ಸೈನಿಕರ ಕವಾಯತು, ಆನೆಗಳ ಸಾಲು ನೋಡಿ ಹಿಗ್ಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ವಿದೇಶಿಗರು ಇರುತ್ತಿದ್ದರು.</p>.<p>ಎರಡು ಜಡೆಗೆ ರಿಬ್ಬನ್ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು, ಪುಟ್ಟ ಲಂಗ ಧರಿಸಿ ಅಕ್ಕ ಕೂಡ ಜೊತೆಗಿರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಬೊಂಬೆಗಳನ್ನು ನೋಡಲು ಹೋಗು<br />ತ್ತಿದ್ದೆವು. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಚಕ್ಕುಲಿಯನ್ನು ಚಡ್ಡಿ ಜೇಬುಗಳಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟು ನಾಲ್ಕೈದು ದಿನ ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದೆವು. ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ತಿಂಡಿ ಮಾಡಿರುತ್ತಿದ್ದರು. ನೆಂಟರ ಮಕ್ಕಳ ಜೊತೆ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಾಡಿ ದೀಪಾಲಂಕಾರ ಕಂಡು ವಿಸ್ಮಿತರಾಗುತ್ತಿದ್ದೆವು.</p>.<p>ಹೈಸ್ಕೂಲ್ಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಮಂಡ್ಯದಿಂದ ರೈಲಿನಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಎಲ್ಲಾ ರೈಲುಗಳು ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿದ್ದವು. ಮೈಸೂರು ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ತಿರುಗಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಹದಿಹರೆಯದ ಹುಡುಗಿಯರನ್ನು ನೋಡಿ ಖುಷಿ ಪಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅವರು ಯಾರನ್ನೋ ನೋಡಿ ನಕ್ಕರೆ ನಮ್ಮನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾರೇನೊ ಅನಿಸುತಿತ್ತು!</p>.<p>ಜಾನಪದ ಕಲೆಗಳನ್ನು ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಮೈಸೂರು ರಂಗಾಯಣಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಮೇಲೆ ಆಗಿನ ನಿರ್ದೇಶಕ ಬಿ.ವಿ.ಕಾರಂತರು ನಮ್ಮನ್ನು ಅರಮನೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಖಾಸಗಿ ದರ್ಬಾರ್, ದಿಗ್ಗಜರ ಸಂಗೀತ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೆ.ಆರ್.ವೃತ್ತದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಡವೇರಿ ಕುಳಿತು ಜಂಬೂಸವಾರಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆವು.</p>.<p>ಈಗ ದಸರೆಯ ವೈಭವ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ, ಸರಳವಾಗಿದೆ. ದಸರೆಯಿಂದ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದವರಿಗೆ ನಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಅದರ ನಡುವೆಯೇ ವೈಭವದ ನೆನಪು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಾಡುತ್ತದೆ.</p>.<p>– ಮಂಡ್ಯ ರಮೇಶ್,<span class="Designate">ನಟ, ರಂಗಕರ್ಮಿ</span></p>.<div><p><strong>ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: <a href="https://play.google.com/store/apps/details?id=com.tpml.pv">ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ </a>| <a href="https://apps.apple.com/in/app/prajavani-kannada-news-app/id1535764933">ಐಒಎಸ್</a> | <a href="https://whatsapp.com/channel/0029Va94OfB1dAw2Z4q5mK40">ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್</a>, <a href="https://www.twitter.com/prajavani">ಎಕ್ಸ್</a>, <a href="https://www.fb.com/prajavani.net">ಫೇಸ್ಬುಕ್</a> ಮತ್ತು <a href="https://www.instagram.com/prajavani">ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ</a>ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.</strong></p></div>
