ಬಹು ಆಯಾಮದ ಬಡತನ ಸೂಚ್ಯಂಕ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದಲ್ಲಿ ಅಪೌಷ್ಟಿಕತೆಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಹತ್ವ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಜಾಗತಿಕ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಅನುಸರಿಸುವ ಸೂತ್ರದಲ್ಲೂ ಅಪೌಷ್ಟಿಕತೆಗೇ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಹತ್ವ ಇದೆ. ಆದರೆ ಅಪೌಷ್ಟಿಕತೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಪ್ರಮುಖ ದತ್ತಾಂಶಗಳನ್ನೇ ನೀತಿ ಆಯೋಗವು ಕೈಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಈ ಸೂಚ್ಯಂಕಕ್ಕೆ ಆಯೋಗವು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯು ದೇಶದ ಎಲ್ಲಾ ಜನರನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಜಾಗತಿಕ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಅನುಸರಿಸಲಾಗುವ ಸೂಚ್ಯಂಕದಲ್ಲಿ ಅಪೌಷ್ಟಿಕತೆಯನ್ನು ಲೆಕ್ಕಹಾಕುವಾಗ ದೇಶವೊಂದರಲ್ಲಿ ಇರುವ 70 ವರ್ಷದೊಳಗಿನ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಅಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರವಿರುವ ಸ್ಥಿತಿಯ ಚಿತ್ರಣ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನೀತಿ ಆಯೋಗವು ದೇಶದಲ್ಲಿನ 5 ವರ್ಷದೊಳಗಿನ ಮಕ್ಕಳು, 15–49 ವರ್ಷದ ವಯಸ್ಕರನ್ನು ಮಾತ್ರ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದೆ. 5–15 ವರ್ಷದ ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು 49–70 ವರ್ಷದ ವಯಸ್ಕರನ್ನು ಆಯೋಗವು ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ನೀತಿ ಆಯೋಗವು ಬಹು ಆಯಾಮದ ಬಡತನ ಸೂಚ್ಯಂಕ ವರದಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಿರುವಂತೆ ದೇಶದಲ್ಲಿನ ಜನರಲ್ಲಿ ಅಪೌಷ್ಟಿಕತೆಯಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿರುವವರ ಪ್ರಮಾಣ ಶೇ 31 ಎಂಬುದು ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರವಾದ ಮಾಹಿತಿಯಲ್ಲ. ರಕ್ತಹೀನತೆಯನ್ನು ಅಪೌಷ್ಟಿಕತೆಯ ಒಂದು ಲಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಬಹು ಆಯಾಮದ ಬಡತನ ಸೂಚ್ಯಂಕವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಮಾಡುವಾಗ ಆಯೋಗವು ರಕ್ತಹೀನತೆಯಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿರುವವರ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿಯೇ ಇಲ್ಲ. ಎನ್‌ಎಫ್‌ಎಚ್‌ಎಸ್‌–5 ಪ್ರಕಾರ ದೇಶದಲ್ಲಿ ರಕ್ತಹೀನತೆಯಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿರುವ 15–49 ವರ್ಷದ ವಯಸ್ಕರ ಮತ್ತು ಐದು ವರ್ಷದವರೆಗಿನ ಮಕ್ಕಳ ಸರಾಸರಿ ಪ್ರಮಾಣವು ಶೇ 49.8ರಷ್ಟಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಆಯೋಗವು ಬಡತನದ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಮಾಡುವಾಗ ಕೈಬಿಟ್ಟಿದೆ. ನೀತಿ ಆಯೋಗವು ಅಪೌಷ್ಟಿಕತೆಯಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿರುವವರ ಪ್ರಮಾಣ ಶೇ 31ರಷ್ಟು ಎಂದು ಲೆಕ್ಕಹಾಕಿದ ಕಾರಣಕ್ಕೇ, ಬಡತನದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಗೆ ಒಳಪಡುವ ಜನರ ಪ್ರಮಾಣ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ರಕ್ತಹೀನತೆಯಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದ ಜನರ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನೂ ಪರಿಗಣಿಸಿದ್ದರೆ, ದೇಶದಲ್ಲಿ ಅಪೌಷ್ಟಿಕತೆಯಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿರುವ ಜನರ ಸರಾಸರಿ ಪ್ರಮಾಣವು ಶೇ39.11ರಷ್ಟಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆಗ ಬಹು ಆಯಾಮದ ಬಡತನದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಗೆ ಒಳಪಡುವ ಜನರ ಸಂಖ್ಯೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿತ್ತು

‘ಬಹು ಆಯಾಮ ಬಡತನ ಸೂಚ್ಯಂಕವನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಲು ಬಳಸಿಕೊಂಡ ದತ್ತಾಂಶಗಳು ಕೋವಿಡ್‌ ಅವಧಿಯ ಮತ್ತು ಕೋವಿಡ್‌ ನಂತರದ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಬಡತನದ ವಾಸ್ತವ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಇದು ತೆರೆದಿಡುವುದಿಲ್ಲ’ ಎಂದು ಇದೇ ಜನವರಿಯಲ್ಲಿ ನೀತಿ ಆಯೋಗವು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದ ‘ಬಹು ಆಯಾಮದ ಬಡತನ ಸೂಚ್ಯಂಕ: ಪ್ರಗತಿ ಪರಿಶೀಲನಾ ವರದಿ’ಯಲ್ಲಿ ಘೋಷಿಸಿದೆ.