ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್‌ ಮತ್ತು ಹೈಕೋರ್ಟ್‌ ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿಗಳು ಕೇಂದ್ರ ಅಥವಾ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರದ ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕ ಹುದ್ದೆಗೆ ನೇಮಕವಾಗುವುದನ್ನು ತಡೆಯುವ ನಿಯಮ ರೂಪಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ಪ್ರಸ್ತಾವವನ್ನು ಕೆ.ಟಿ. ಶಾ ಅವರು ಸಂವಿಧಾನ ಕರಡು ರಚನಾ ಸಮಿತಿ ಸಭೆಯ ಮುಂದಿಡುತ್ತಾರೆ. ಇದರಿಂದ ನ್ಯಾಯಾಂಗ ಸ್ವಾಯಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಕಾಪಾಡಬಹುದು ಎಂದೂ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಪ್ರಸ್ತಾವವನ್ನು ಕೆ.ವಿ. ಕಾಮತ್‌ ಹಗೂ ಶಿಬನ್‌ ಲಾಲ್‌ ಸಕ್ಸೇನಾ ಅವರೂ ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಾರೆ. ‘ಕೇಂದ್ರ ಹಾಗೂ ರಾಜ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ–ರಾಜ್ಯಗಳ ನಡುವಣ ವ್ಯಾಜ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ವ್ಯಾಜ್ಯಗಳ ಕುರಿತು ಸಂಧಾನ ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯತೀರ್ಮಾನಗಳನ್ನು ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಹಲವು ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರವು ಹಿತಾಸಕ್ತ ಆಗಿರಬಹುದು. ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಮುಂದೆ ಇರುವ ಹಲವು ಪ್ರಕರಣಗಳು ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿ ಅಥವಾ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಮಹತ್ವದ್ದು ಹಾಗೂ ಹಿತಾಸಕ್ತಿ ಇರುವುದೂ ಆಗುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯ. ಇಂತಹ ವಿಚಾರಗಳಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ತೀರ್ಪನ್ನು ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್‌ ನೀಡಬೇಕು ಎಂದು ಅವರು ಬಯಸಬಹುದು’ ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಾರೆ ಕೆ.ವಿ. ಕಾಮತ್‌. ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿಗಳು ರಾಜಕಾರಣಕ್ಕೆ ಬರುವುದಕ್ಕೆ ನಿರ್ಬಂಧ ಇರಬೇಕು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಕಾಮತ್‌ ಅವರ ಸಮರ್ಥನೆ ಇದು. ಆದರೆ, ಬಿ.ಆರ್‌. ಅಂಬೇ‌ಡ್ಕರ್‌ ಅವರು ಈ ವಾದವನ್ನು ಒಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ. ‘...ನ್ಯಾಯಾಂಗವು ಸರ್ಕಾರದ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಆಸಕ್ತವಾಗಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ: ಜನರ ಹಕ್ಕುಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವ್ಯಾಜ್ಯಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವುದು, ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯಗಳ ಹಕ್ಕುಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವ್ಯಾಜ್ಯಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವುದರಲ್ಲಿಯೇ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್‌ ಹೆಚ್ಚು ಆಸಕ್ತವಾಗಿ ಇರುತ್ತದೆ... ನ್ಯಾಯಾಂಗದ ಮೇಲೆ ಸರ್ಕಾರವು ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವ ಅವಕಾಶಗಳು ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ, ಇತರ ಹುದ್ದೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದುವುದರಿಂದ ಇವರನ್ನು ಅನರ್ಹಗೊಳಿಸುವುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಕಾರಣವಷ್ಟೇ ಆಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹಾಗೆ ಮಾಡುವುದು ಅತಿರೇಕ ಎಂದು ನನಗೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ’ ಎಂದು ಅಂಬೇಡ್ಕರ್‌ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.