ರತ್ನಾಕರ ಸಿ. ಕುನುಗೋಡು ಅವರ ಕವನ: ಜಾಡಮಾಲಿಯ ಬೆಳಗಿನ ಜಾವದ ಕನಸು

ನಿತ್ಯ ನೂರಾರು ಊರು ಮುಟ್ಟಿಸಿ ದಣಿದು ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಿರುವ ಬಸ್ಸಿನ ಗಾಲಿಗಳಿಗೆ ನನ್ಹೆಸರು ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ

. ಗಾಲಿಗಳು ಉರುಳಿದಂತೆ ಕಾಣದೂರು ಸುತ್ತುವ ನನ್ನ ಕನಸಿಗೆ ಸೂಟು ಬೂಟು ಕೋಟು ಕನ್ನಡಕ ಮೂಡುತ್ತವೆ

. ತರತರದ ಹೆಸರು ರೂಪ ರುಚಿ ಜನ ಕಸಪೊರಕೆಯ ಗರಿಗರಿಗಳಲ್ಲಿ ವೇಷಕಟ್ಟುತ್ತವೆ ಮನೋರಂಗದಲ್ಲಿ

. ಹತ್ತಿಳಿವ ಪಯಣಿಗರ ಕಂಡೂ ಕಂಡು ದೂರದೂರುಗಳ ಕಾಣುವ ಹೆಬ್ಬಯಕೆ ಅವ್ವನ ಸೆರಗಿನ ಜೋಲಿಯಲ್ಲೇ ಅವತರಿಸಿಬಿಟ್ಟಿತು

. ರೆಕ್ಕೆ ಬಲಿಯುವಷ್ಟರಲ್ಲೇ ವಂಶದ ಪೊರಕೆಯ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರ ಅನಾಯಾಸವಾಗಿ ನನಗೇ ದಕ್ಕಿ ಕನಸು ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲೇ ಗಿರಕಿಹೊಡೆಯತೊಡಗಿತು..!

. ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುವ ಬಸ್ಸುಗಳ ಹಣೆಬರೆಹ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಓದಬಲ್ಲೆ! ಶಾಲೆಬಿಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಶಾಲೆಗೆಳೆದು ತಂದು ಬೆತ್ತ ಪುಡಿಗಟ್ಟಿದ ಮೇಷ್ಟ್ರು ಕೃಪೆಯಿಂದ!

. ಒಂದೊಂದು ದಿನ ಒಂದೊಂದು ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬರುವ ಬಸ್ಸಿನ ಗಾಲಿಗೆ ಹೆಸರು ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ ನೀಲಿ ಶಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಪೇಪರ್ ಹುಡುಗರ ಕಣ್ಣಿಗೂ ಬೀಳದಂತೆ ಬ್ರಾಹ್ಮೀ ಮುಹೂರ್ತದಲ್ಲಿ...

. ಹೋಗಿ ಬರುತ್ತೇನೆ ನಿತ್ಯ ನಾಮರೂಪದಿ ಬೆಂಗಳೂರು ಮೈಸೂರು ರಾಯಚೂರು ಮಂಗಳೂರು ಕಾಸರಗೋಡಿನವರೆಗೂ

. ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಕಸಗುಡಿಸುವ ಯೋಗ ಒಲಿದು ಬಂದಿದ್ದರೆ!? ದೇಶ ಖಂಡ ಸಾಗರಗಳಾಚೆಗೂ ಹೀಗೆ ಸಲೀಸು ಸಂಚರಿಸಬಹುದಿತ್ತು!!

. ದೇಗುಲದ ಸ್ವಚ್ಛತೆಗೆ ನೇಮಕವಾದ ದಾಯಾದಿ ಚಂದ್ರ ಪಂಚವಾದ್ಯಗಳ ಸದ್ದಿನಲಿ ಖುದ್ದಾಗಿ ತನ್ನ್ಹೆಸರು ದಾಖಲಿಸಿ ಸೀದ ಸ್ವರ್ಗದವರೆಗೂ ಹೋಗಿಬರುತ್ತಾನೇನೋ!!

. ಓ... ಮುಲ್ಲಾ ಕೂಗಿದ ಮೇಸ್ತ್ರಿ ಬರುವುದರೊಳಗೆ ನಿಲ್ದಾಣವೆಲ್ಲಾ ಝಳಝಳ ಬೆಳಗಬೇಕು...

. ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ | ಐಒಎಸ್ | ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್ , ಎಕ್ಸ್ , ಫೇಸ್ಬುಕ್ ಮತ್ತು ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.