ಸ್ಮಿತಾ ಅಮೃತರಾಜ್ ಅವರ ಕವನ: ಅರಿಕೆ

ನೀನು ನನ್ನ ಒಳದನಿಯೇ ಅಂತ

. ಗೊತ್ತಾದ ದಿನದಿಂದ ನಿನಗಾಗಿ

. ಹಲುಬುವುದ ಬಿಟ್ಟಿರುವೆ ನೋಡು.

. ** ** **

. ನಿನ್ನ ದನಿ ಕೇಳದೆ ಇರಬಲ್ಲೆನಾ ನಾನೂ..?

. ಯಾವ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನೆನೆದೆನೋ ನಾನು?

. ಅಶ್ವಿನಿ ದೇವತೆಗಳು ಅಸ್ತು ಎಂದಿರಬಹುದೇ?

. ಅಡ್ಡಾಡುವ ಖಾಲಿತನದೊಳಗೀಗ ಏದುಸಿರಿನದಷ್ಟೇ

. ಸದ್ದು

. ** ** **

. ಆಡಿದ ಮಾತುಗಳು , ಕೊಟ್ಟ ಆಣೆಗಳು

. ಕಡಲ ದಂಡೆಯ ಮರಳಿನ ಮೇಲೆ ಉದುರಿ

. ಹೋಗಿರಬಹುದಾ? ದುಶ್ಯಂತನಿಗೆ ತಟ್ಟಿದ ಶಾಪವೀಗ

. ಮತ್ತಿಲ್ಲಿ ಮರುಕಳಿಸಿರಬಹುದಾ?

. **** *****

. ಲೇಖನಿಗೀಗ ಹೆಚ್ಚಿನ ಉಮೇದಿಲ್ಲ

. ಸುಳ್ಳು ಸುಳ್ಳೇ ಒಲವಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗುವುದಕ್ಕೆ

. ಹಾಳೆಗೂ ಆಸಕ್ತಿಯಿಲ್ಲ.

. ಹಾಳೆ ಲೇಖನಿಗಳ ಲಯ ತಪ್ಪಿದರೆ

. ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಎಳೆ ದಕ್ಕುವುದಿಲ್ಲ.

. **** ****

. ಆತ್ಮಸಂಗಾತನೆಂದು ನೀನೇ ಇಟ್ಟ ಹೆಸರಿಗೆ

. ಬದ್ಧಳಾಗಿಯೇ ಎದೆ ಹರವಿ ನಿರಾಳವಾಗಿದ್ದೆ..

. ಅದೃಶ್ಯವಾಗಿಯೇ ಇರುವ ನಿನ್ನ ನಿಷ್ಟೆಯ ಪ್ರಶ್ನೆ ನಾನಿಲ್ಲಿ ಎತ್ತಲಾರೆ

. ** ****

. ನೀನು ನಿರಾಕಾರ ಅನಾಮಧೇಯ ಅಂತ

. ಹೃದಯವನ್ನು ಒಗ್ಗಿಸಿದ್ದಷ್ಟೂ

. ಅದು ಹೆಚ್ಚೇ ಬಡಿದುಕೊಳ್ಳುವುದ್ದನ್ನ

. ನನಗೆ ತಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ

. ಆ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಕವಿತೆ ಬರೆಯುವುದನ್ನು ಈವರೆಗೂ ನಿಲ್ಲಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ.

. ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ | ಐಒಎಸ್ | ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್ , ಎಕ್ಸ್ , ಫೇಸ್ಬುಕ್ ಮತ್ತು ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.