<p>ರಂತಿದೇವ ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಸಿರಿವಂತ; ಆದರೆ ದಾನ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ಬಡವನಾದ.</p>.<p>ಅವನಿಂದ ಸಹಾಯ ಪಡೆದವರೆಲ್ಲೂ ಶ್ರೀಮಂತರಾದರು; ಆದರೆ ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟಿದ್ದ ಅವನ ಸಂಪತ್ತು ಕರಗಿಹೋಯಿತು.</p>.<p>ಹೀಗಿದ್ದರೂ ಅವನು ಎದೆಗುಂದಲಿಲ್ಲ; ಇದ್ದುದ್ದರಲ್ಲಿಯೇ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಇದ್ದ. ಅವನ ಹೆಂಡತಿ–ಮಕ್ಕಳು ಅವನಿಗೆ ಸರಿಹೊಂದುವಂತರೇ ಆಗಿದ್ದರು; ಅದೊಂದು ಪುಣ್ಯವೆನ್ನಿ!</p>.<p>ಅವನ ಬಡತನದ ತೀವ್ರತೆ ದಿನದಿನದಿಂದ ದಿನಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಲೇ ಹೋಯಿತು. ಒಮ್ಮೆ ಸತತವಾಗಿ ನಲವತ್ತೆಂಟು ದಿನಗಳು ಅವನಿಗೂ ಅವನ ಮಡದಿ–ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಕುಡಿಯಲು ನೀರು ಕೂಡ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ.</p>.<p>ಅದೃಷ್ಟ! ನಲವತ್ತೊಂಬತ್ತನೆಯ ದಿನ ಅವನಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ತುಪ್ಪ, ಪಾಯಸ, ಗೋದಿಯ ಅನ್ನ, ನೀರು ಸಿಕ್ಕಿದವು.</p>.<p>ಮಡದಿ–ಮಕ್ಕಳೊಡನೆ ಊಟಕ್ಕೆ ಕುಳಿತ. ಇನ್ನೇನು, ಅನ್ನದ ತುತ್ತನ್ನು ಬಾಯಿಗಿಡಬೇಕು, ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನೊಬ್ಬ ಮನೆಗೆ ಬಂದ. </p>.<p>ಅತಿಥಿಯನ್ನು ಸತ್ಕರಿಸಿ, ಅವನಿಗೆ ಅನ್ನ–ಪಾಯಸಗಳನ್ನು ನೀಡಿ, ತೃಪ್ತಿಪಡಿಸಿದ.</p>.<p>ಉಳಿದುದನ್ನು ತಿನ್ನಲು ರಂತಿದೇವನ ಸಂಸಾರ ಕುಳಿತಿತು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ‘ಅಮ್ಮ, ಭಿಕ್ಷೆ’ ಎಂಬ ಕೂಗು ಹೊರಗಿನಿಂದ ಕೇಳಿಸಿತು. ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆಂದು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಆಹಾರದಲ್ಲಿ ಅರ್ಧದಷ್ಟನ್ನು ಅವನಿಗೆ ನೀಡಿದ. ಉಳಿದುದನ್ನು ತಿನ್ನಬೇಕೆನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ, ಮತ್ತೆ ದನಿಯೊಂದ ಮೊರೆಯಿಕ್ಕಿತು: ‘ನಾನೂ ನನ್ನ ನಾಲ್ಕು ನಾಯಿಗಳು ಹಸಿವೆಯಿಂದ ಸಂಕಟಪಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನಮಗೆ ಆಹಾರ ನೀಡಿ ಪುಣ್ಯಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಿ’ ಎಂದು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅಂಗಲಾಚಿದ. ಅವನಿಗೂ ನಾಯಿಗೂ ಉಳಿದ ಅಷ್ಟೂ ಅನ್ನವನ್ನು ನೀಡಿದ ರಂತಿದೇವ.</p>.<p>ಈಗ ಅವನಲ್ಲಿ ನೀರು ಮಾತ್ರವೇ ಉಳಿಯಿತು. ಅದನ್ನು ಕುಡಿಯೋಣ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ‘ಅಯ್ಯೋ! ಬಾಯಾರಿಕೆಯಿಂದ ನನ್ನ ಪ್ರಾಣವೇ ಹೋಗುತ್ತಿದೆ; ದಯವಿಟ್ಟು ನೀರನ್ನು ಕೋಡಿ’ ಎಂಬ ಆರ್ತನಾದ ಕೇಳಿಸಿತು.</p>.<p>ರಂತಿದೇವ ನೀರನ್ನು ಅವನಿಗೆ ಕೊಷ್ಟು. ಕೈಮುಗಿದು ನಿಂತ.</p>.<p>ಆಶ್ಚರ್ಯ, ಆ ದಾರಿಹೋಕ ನೀರನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಮಾಯವಾದ; ಅವನಲ್ಲಿ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಬ್ರಹ್ಮನೇ ನಿಂತಿದ್ದ. ಮೊದಲು ಅನ್ನವನ್ನು ಬಯಸಿ ಬಂದಿದ್ದವರು ಇಂದ್ರ ಮತ್ತು ಅಗ್ನಿ. ನಾಯಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಬಂದವನು ದತ್ತಾತ್ರೇಯ.</p>.<p>* * *</p>.<p>ಇದು ಭಾಗವತದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಕಥೆ.</p>.<p>ಈ ಕಥೆಯ ಸಂದೇಶವಾದರೂ ಏನು?</p>.<p>ರಂತಿದೇವನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿ ವಿಶಿಷ್ಟ ಗುಣವೊಂದಿದೆ. ಆರ್ತರಿಗೆ ದಾನ ಮಾಡುವುದು ಅವನ ಜನ್ಮಗುಣ. ಅವನು ಕೇವಲ ಶ್ರೀಮಂತನಾಗಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರವೇ ದಾನ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ; ಬಡವನಾದಾಗಲೂ ಅವನ ದಾನಶೀಲತೆ ಕಡಿಮೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಅವನಲ್ಲಿ ಸಂಪತ್ತು ಇರಲಿಲ್ಲ; ಆದರೆ ಅವನಲ್ಲಿ ಏನಿದ್ದಿತೋ, ಅದನ್ನು ಅವನು ಪ್ರಾಮಣಿಕವಾಗಿ, ಸಂತೋಷವಾಗಿ ಬೇರೊಬ್ಬರಿಗೆ ದಾನಮಾಡಿದ. ಇದು ನಿಜವಾದ ದಾನಬುದ್ಧಿ. ಇಂಥ ಪ್ರಾಂಜಲವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಲೌಕಿಕವಾಗಿ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬಹುದು; ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ಅಲೌಕಿಕವಾದ ಆನಂದ ಖಂಡಿತ ಒದಗುತ್ತದೆ – ಎಂಬ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಮೇಲಣ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು.</p>.<div><p><strong>ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: <a href="https://play.google.com/store/apps/details?id=com.tpml.pv">ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ </a>| <a href="https://apps.apple.com/in/app/prajavani-kannada-news-app/id1535764933">ಐಒಎಸ್</a> | <a href="https://whatsapp.com/channel/0029Va94OfB1dAw2Z4q5mK40">ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್</a>, <a href="https://www.twitter.com/prajavani">ಎಕ್ಸ್</a>, <a href="https://www.fb.com/prajavani.net">ಫೇಸ್ಬುಕ್</a> ಮತ್ತು <a href="https://www.instagram.com/prajavani">ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ</a>ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.</strong></p></div>
<p>ರಂತಿದೇವ ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಸಿರಿವಂತ; ಆದರೆ ದಾನ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ಬಡವನಾದ.</p>.<p>ಅವನಿಂದ ಸಹಾಯ ಪಡೆದವರೆಲ್ಲೂ ಶ್ರೀಮಂತರಾದರು; ಆದರೆ ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟಿದ್ದ ಅವನ ಸಂಪತ್ತು ಕರಗಿಹೋಯಿತು.</p>.<p>ಹೀಗಿದ್ದರೂ ಅವನು ಎದೆಗುಂದಲಿಲ್ಲ; ಇದ್ದುದ್ದರಲ್ಲಿಯೇ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಇದ್ದ. ಅವನ ಹೆಂಡತಿ–ಮಕ್ಕಳು ಅವನಿಗೆ ಸರಿಹೊಂದುವಂತರೇ ಆಗಿದ್ದರು; ಅದೊಂದು ಪುಣ್ಯವೆನ್ನಿ!</p>.<p>ಅವನ ಬಡತನದ ತೀವ್ರತೆ ದಿನದಿನದಿಂದ ದಿನಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಲೇ ಹೋಯಿತು. ಒಮ್ಮೆ ಸತತವಾಗಿ ನಲವತ್ತೆಂಟು ದಿನಗಳು ಅವನಿಗೂ ಅವನ ಮಡದಿ–ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಕುಡಿಯಲು ನೀರು ಕೂಡ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ.</p>.<p>ಅದೃಷ್ಟ! ನಲವತ್ತೊಂಬತ್ತನೆಯ ದಿನ ಅವನಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ತುಪ್ಪ, ಪಾಯಸ, ಗೋದಿಯ ಅನ್ನ, ನೀರು ಸಿಕ್ಕಿದವು.</p>.<p>ಮಡದಿ–ಮಕ್ಕಳೊಡನೆ ಊಟಕ್ಕೆ ಕುಳಿತ. ಇನ್ನೇನು, ಅನ್ನದ ತುತ್ತನ್ನು ಬಾಯಿಗಿಡಬೇಕು, ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನೊಬ್ಬ ಮನೆಗೆ ಬಂದ. </p>.<p>ಅತಿಥಿಯನ್ನು ಸತ್ಕರಿಸಿ, ಅವನಿಗೆ ಅನ್ನ–ಪಾಯಸಗಳನ್ನು ನೀಡಿ, ತೃಪ್ತಿಪಡಿಸಿದ.</p>.<p>ಉಳಿದುದನ್ನು ತಿನ್ನಲು ರಂತಿದೇವನ ಸಂಸಾರ ಕುಳಿತಿತು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ‘ಅಮ್ಮ, ಭಿಕ್ಷೆ’ ಎಂಬ ಕೂಗು ಹೊರಗಿನಿಂದ ಕೇಳಿಸಿತು. ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆಂದು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಆಹಾರದಲ್ಲಿ ಅರ್ಧದಷ್ಟನ್ನು ಅವನಿಗೆ ನೀಡಿದ. ಉಳಿದುದನ್ನು ತಿನ್ನಬೇಕೆನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ, ಮತ್ತೆ ದನಿಯೊಂದ ಮೊರೆಯಿಕ್ಕಿತು: ‘ನಾನೂ ನನ್ನ ನಾಲ್ಕು ನಾಯಿಗಳು ಹಸಿವೆಯಿಂದ ಸಂಕಟಪಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನಮಗೆ ಆಹಾರ ನೀಡಿ ಪುಣ್ಯಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಿ’ ಎಂದು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅಂಗಲಾಚಿದ. ಅವನಿಗೂ ನಾಯಿಗೂ ಉಳಿದ ಅಷ್ಟೂ ಅನ್ನವನ್ನು ನೀಡಿದ ರಂತಿದೇವ.</p>.<p>ಈಗ ಅವನಲ್ಲಿ ನೀರು ಮಾತ್ರವೇ ಉಳಿಯಿತು. ಅದನ್ನು ಕುಡಿಯೋಣ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ‘ಅಯ್ಯೋ! ಬಾಯಾರಿಕೆಯಿಂದ ನನ್ನ ಪ್ರಾಣವೇ ಹೋಗುತ್ತಿದೆ; ದಯವಿಟ್ಟು ನೀರನ್ನು ಕೋಡಿ’ ಎಂಬ ಆರ್ತನಾದ ಕೇಳಿಸಿತು.</p>.<p>ರಂತಿದೇವ ನೀರನ್ನು ಅವನಿಗೆ ಕೊಷ್ಟು. ಕೈಮುಗಿದು ನಿಂತ.</p>.<p>ಆಶ್ಚರ್ಯ, ಆ ದಾರಿಹೋಕ ನೀರನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಮಾಯವಾದ; ಅವನಲ್ಲಿ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಬ್ರಹ್ಮನೇ ನಿಂತಿದ್ದ. ಮೊದಲು ಅನ್ನವನ್ನು ಬಯಸಿ ಬಂದಿದ್ದವರು ಇಂದ್ರ ಮತ್ತು ಅಗ್ನಿ. ನಾಯಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಬಂದವನು ದತ್ತಾತ್ರೇಯ.</p>.<p>* * *</p>.<p>ಇದು ಭಾಗವತದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಕಥೆ.</p>.<p>ಈ ಕಥೆಯ ಸಂದೇಶವಾದರೂ ಏನು?</p>.<p>ರಂತಿದೇವನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿ ವಿಶಿಷ್ಟ ಗುಣವೊಂದಿದೆ. ಆರ್ತರಿಗೆ ದಾನ ಮಾಡುವುದು ಅವನ ಜನ್ಮಗುಣ. ಅವನು ಕೇವಲ ಶ್ರೀಮಂತನಾಗಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರವೇ ದಾನ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ; ಬಡವನಾದಾಗಲೂ ಅವನ ದಾನಶೀಲತೆ ಕಡಿಮೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಅವನಲ್ಲಿ ಸಂಪತ್ತು ಇರಲಿಲ್ಲ; ಆದರೆ ಅವನಲ್ಲಿ ಏನಿದ್ದಿತೋ, ಅದನ್ನು ಅವನು ಪ್ರಾಮಣಿಕವಾಗಿ, ಸಂತೋಷವಾಗಿ ಬೇರೊಬ್ಬರಿಗೆ ದಾನಮಾಡಿದ. ಇದು ನಿಜವಾದ ದಾನಬುದ್ಧಿ. ಇಂಥ ಪ್ರಾಂಜಲವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಲೌಕಿಕವಾಗಿ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬಹುದು; ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ಅಲೌಕಿಕವಾದ ಆನಂದ ಖಂಡಿತ ಒದಗುತ್ತದೆ – ಎಂಬ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಮೇಲಣ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು.</p>.<div><p><strong>ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: <a href="https://play.google.com/store/apps/details?id=com.tpml.pv">ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ </a>| <a href="https://apps.apple.com/in/app/prajavani-kannada-news-app/id1535764933">ಐಒಎಸ್</a> | <a href="https://whatsapp.com/channel/0029Va94OfB1dAw2Z4q5mK40">ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್</a>, <a href="https://www.twitter.com/prajavani">ಎಕ್ಸ್</a>, <a href="https://www.fb.com/prajavani.net">ಫೇಸ್ಬುಕ್</a> ಮತ್ತು <a href="https://www.instagram.com/prajavani">ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ</a>ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.</strong></p></div>